Quando deve scendere nella materia, anche lo spirito si veste – se così si può dire – ossia entra successivamente in corpi sempre più densi: il corpo atmico, buddhico, causale, mentale, astrale, eterico, e infine entra nel corpo fisico, che è il suo ultimo vestito.
Così, ogni sera vi spogliate e ogni mattina vi rivestite; lo fate da anni, ma mentre lo fate, a cosa pensate? D'ora in poi, fatelo riflettendo su tutti quei gesti che corrispondono al processo di incarnazione e disincarnazione.
So many actions in our daily life that we consider quite insignificant take on a spiritual, cosmic dimension if we know how to interpret them! For example, every evening, before you go to bed, you undress. You take your clothes off one at a time, from the thickest down to the lightest: jumper, shirt, vest… Well, this gradual disrobing is a symbol for dying; all the clothes you take off represent the different bodies from which one day you will have to free yourself one after the other. And conversely, when you wake up in the morning and put your clothes back on (your vest, shirt, and so on), you are re-enacting the descent of the spirit. When spirit has to come down into matter, it also clothes itself, in a manner of speaking, as it enters successive bodies of increasing density – the atmic, then the buddhic, causal, mental, astral and etheric bodies – and finally it enters the physical body, its last garment.
So, you undress every evening and dress again every morning; you have done so for years, but what are your thoughts as you do it? From now on, be aware of each of these actions and how they correspond to the processes of becoming incarnate and discarnate.
Wie viele Handlungen unseres täglichen Lebens, die wir als ganz unbedeutend empfinden, eröffnen uns, wenn wir sie interpretieren können, eine geistige und kosmische Dimension! Zum Beispiel: Jeden Abend, bevor ihr euch schlafen legt, entkleidet ihr euch. Nach und nach legt ihr eure Kleider ab, von den dicksten bis zu den leichtesten: Pullover, Hemd, Unterhemd... Ja, dieses fortschreitende Ablegen ist ein Symbol des Todes; all diese Kleidungsstücke, die ihr ablegt, stellen die verschiedenen Körper dar, die ihr eines Tages einen nach dem anderen ablegen müsst. Umgekehrt wiederholt ihr dann, wenn ihr am Morgen erwacht und eure Kleider anzieht (Unterhemd, Hemd...) den Abstieg des Geistes. Wenn der Geist in die Materie hinabsteigen muss, dann zieht auch er, wenn man es so sagen will, sich an: Er umgibt sich schrittweise mit immer dichteren Körpern: Atman-Körper, Buddhi-Körper, Kausal-Körper, Mental-Körper, Astral-Körper, Äther-Körper, um schließlich in den physischen Körper einzutreten, der seine letzte Bekleidung ist.
Jeden Abend entkleidet ihr euch also und jeden Morgen zieht ihr euch wieder an, das macht ihr schon seit Jahren so, aber woran denkt ihr dabei? Wenn ihr es in Zukunft tut, denkt dabei an all die Gesten, die dem Vorgang der Inkarnation und der Desinkarnation entsprechen.
Combien d’actes de notre vie quotidienne que nous considérons comme tout à fait insignifiants, prennent, si nous savons les interpréter, une dimension spirituelle, cosmique ! Par exemple : chaque soir, avant de vous coucher, vous vous déshabillez. Un à un vous enlevez vos vêtements, des plus épais aux plus légers : pull-over, chemise, tricot… Eh bien, ce dépouillement progressif est le symbole de la mort ; tous ces vêtements que vous quittez représentent les différents corps dont, un jour, vous devrez vous libérer les uns après les autres. Inversement, quand le matin au réveil vous remettez vos vêtements (le tricot, la chemise, etc.), vous reproduisez la descente de l’esprit. Lorsque l’esprit doit descendre dans la matière, lui aussi s’habille, si l’on peut dire : il entre successivement dans des corps de plus en plus denses : les corps atmique, bouddhique, causal, mental, astral, éthérique, et enfin il entre dans le corps physique qui est son dernier vêtement.
Ainsi, chaque soir vous vous déshabillez et chaque matin vous vous rhabillez ; vous le faites depuis des années, mais pendant ce temps à quoi pensez-vous ? Faites-le désormais en réfléchissant à tous ces gestes qui correspondent au processus de l’incarnation et de la désincarnation.
Há muitos atos da nossa vida quotidiana que nós consideramos absolutamente insignificantes mas que, se soubermos interpretá-los, ganham uma dimensão espiritual, cósmica! Por exemplo: todas as noites, antes de vos deitardes, vós despis-vos. Tirais as peças de roupa uma a uma, das mais grossas às mais leves: camisola de malha, camisa, camisola interior... Pois bem, este despojar progressivo simboliza a morte; todas essas roupas que deixais representam os diferentes corpos de que um dia devereis libertar-vos uns após os outros. Inversamente, de manhã, quando despertais, vestis-vos de novo (a camisola interior, a camisa, etc.), reproduzis a descida do espírito. Quando o espírito tem de descer à matéria também se veste, se assim podemos dizer: entra sucessivamente em corpos cada vez mais densos: os corpos átmico, búdico, causal, mental, astral, etérico e, por fim, o corpo físico, que é a sua última veste.
Assim, todas as noites vos despis e todas as manhãs vos vestis de novo; há anos que o fazeis, mas, entretanto, em que pensais? Daqui em diante, fazei-o refletindo em todos esses gestos que correspondem aos processos da incarnação e da desincarnação.
¡Cuántos actos de nuestra vida cotidiana que consideramos totalmente insignificantes, toman, si sabemos interpretarlos, una dimensión espiritual, cósmica! Por ejemplo: cada noche, antes de iros a dormir, os desvestís. Poco a poco, os quitáis vuestra ropa, desde las prendas más espesas hasta las más ligeras: suéter, camisa, jersey… Pues bien, esta forma de quitarse la ropa es el símbolo de la muerte; toda esta ropa que os sacáis representan los diferentes cuerpos de los que un día deberéis liberaros uno tras otro. Inversamente, cuando por la mañana al despertaros os ponéis vuestra ropa (el jersey, la camisa, etc.), reproducís el descenso del espíritu. Cuando el espíritu debe descender a la materia, él también se viste, si puede así decirse; entra sucesivamente en cuerpos cada vez más densos: los cuerpos átmico, búdico, causal, mental, astral, etérico, y finalmente entra en el cuerpo físico que es su último vestido.
De esta forma, cada noche os desnudáis y cada mañana os vestís; lo hacéis desde hace años, pero durante este tiempo ¿en qué pensáis? Hacedlo, en adelante, reflexionando sobre todos esos gestos que corresponden al proceso de encarnación y de desencarnación.
Сколько действий нашей каждодневной жизни, которые мы рассматриваем как совершенно незначительные, приобретают, если мы умеем их интерпретировать, измерение духовное, космическое! Например: каждый вечер, перед тем как лечь спать, вы раздеваетесь. Одну за другой вы снимаете ваши одежды, от более плотных к более тонким: пуловер, рубашку, трико… Так вот, это постепенное обнажение есть символ смерти; все эти одежды, которые вы снимаете, представляют различные тела, от которых однажды вы должны будете освободиться поочередно. И напротив, когда утром после пробуждения вы снова надеваете ваши одежды (трико, рубашку и т.д.), вы воспроизводите схождение духа. Когда дух должен спуститься в материю, он тоже одевается, если можно так выразиться – он входит последовательно в тела все более и более плотные: атмическое, буддхическое, каузальное, ментальное, астральное, эфирное и, наконец, он входит в физическое тело, являющееся его последней одеждой1.
Таким образом, каждый вечер вы раздеваетесь и каждое утро вы одеваетесь; вы делаете это в течение многих лет, но о чем вы думаете при этом? Делайте это отныне, размышляя обо всех этих движениях, которые соответствуют процессам воплощения и развоплощения.
Multe fapte din viața noastră zinică ce le considerăm complet lipsite de importanță iau, dacă știm să le interpretăm, o dimensiune spirituală, cosmică! De exemplu: în fiecare seară, înainte de culcare, vă dezbrăcați. Vă scoateți hainele, una după alta, de la cele mai groase la cele mai subțiri: pulover, cămașă, maieu...Ei bine, această dezgolire progresivă este simbolul morții; toate aceste haine ce le scoateți reprezintă diferitele corpuri de care trebuie să vă eliberați într-o bună zi, unele după altele. Invers, când vă treziți dimineața, vă puneți hainele (maieu, cămașă etc), reproducând coborârea spiritului. Atunci când spiritul trebuie să coboare în materie, el se îmbracă deopotrivă, dacă putem spune așa: el pătrunde succesiv în corpuri din ce în ce mai dense: corpurile atmic, budic, cauzal, mental, astral eteric, și în sfârșit intră în corpul fizic care este ultima sa haină.
Astfel, în fiecare seară vă dezbrăcați și în fiecare dimineață vă îmbrăcați; o faceți de ani de zile, dar la ce vă gândiți în acest timp? Faceți-o de acum înainte reflectând la toate aceste gesturi ce corespund proceselor de încarnare și dematerializare.
Zoveel handelingen in het dagelijks leven die we als volkomen onbeduidend beschouwen, krijgen, als we ze kunnen duiden, een spirituele, kosmische dimensie! Bijvoorbeeld: elke avond voor het slapengaan je uitkleden. Een voor een trek je je kleren uit, van de dikste tot de dunste: trui, hemd, onderhemd… Welnu, dat voortschreidend afpellen is het symbool van de dood; al die kleren die je uitdoet vertegenwoordigen de verschillende lichamen, waarvan je je op een dag moet ontdoen, het ene na het andere. Omgekeerd, als je ‘s morgens na het ontwaken je kleren weer aantrekt (onderhemd, hemd, enz.), herhaal je de indaling van de geest. Als de geest moet indalen in de materie, kleedt ook hij zich als het ware aan: hij treedt opeenvolgend in lichamen die telkens dichter worden: het atmische, boeddhische, causale, mentale, astrale, etherische lichaam en tenslotte in het fysieke lichaam, dat zijn laatste kledingstuk is.
Dus elke avond kleed je je uit en elke ochtend kleed je je weer aan; dat doe je al jaren, maar waar denk je intussen aan? Doe dat voortaan door na te denken over al deze gebaren, die overeenkomen met het proces van incarnatie en desincarnatie.
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento