Un simbolo può essere paragonato ad un seme messo in terra. Esattamente come farebbe con un seme, l’Iniziato interra ogni simbolo nella propria mente e lo innaffia spesso; a poco a poco, compare uno stelo che cresce e si rafforza fino a diventare un albero immenso. Allora, l’Iniziato si rallegra, lavora all’ombra di quell'albero, ne raccoglie i frutti, interra i nuovi semi, e tutto ricomincia.
Il mondo dei simboli è un mondo vivo. Così come il seme contiene in potenza un intero albero, allo stesso modo un simbolo sintetizza tutto un sapere. Se mi poneste la domanda: «Ma a cosa serve un simbolo?» vi chiederei: «E a cosa serve un seme?» Lavorando con una decina di simboli, noi possediamo la totalità del sapere. Ci è impossibile portare ovunque con noi una grande biblioteca, ma con pochi simboli trasportiamo tutti i libri sacri dell’umanità, poiché tutti quei libri si riassumono in alcuni simboli. Tuttavia, per poter decifrare questi simboli e far sì che essi ci parlino, è necessario riuscire a renderli vivi in noi stessi.
A symbol is like a seed planted in the ground. Initiates bury every symbol in their mind, as if it were a seed, and they water it often. Gradually a stem appears, and it grows and becomes stronger until it becomes a huge tree. The initiate is delighted and works in the tree’s shade, gathering its fruit and sowing the seeds again, and everything is repeated.
The world of symbols is a living world. Just as the seed contains a whole tree in potential, so a symbol synthesizes a whole area of knowledge. If you ask me, ‘But what is a symbol for?’ I will ask you, ‘And what is a seed for?’ Working with ten or so symbols, we possess all knowledge. We cannot take a huge library with us wherever we go, but contained within a few symbols we carry all the sacred books of humanity, for all the books can be summed up in a few symbols. But in order to decipher these symbols and allow them to speak to us, we have to bring them alive in us.
Man kann ein Symbol mit einem Samen vergleichen, den man in die Erde legt. Ein Eingeweihter vergräbt jedes Symbol in seinem Kopf und giesst es regelmäßig, so wie er es auch mit einem Samenkorn tun würde; nach und nach erscheint ein Stängel, der wächst, sich verdickt und schließlich ein riesiger Baum wird. Dann freut sich der Eingeweihte, arbeitet im Schatten dieses Baumes, pflückt dessen Früchte, sät wieder die Samen und alles beginnt von vorn.
Die Welt der Symbole ist eine lebendige Welt. Genauso wie ein Same einen ganzen Baum als Möglichkeit enthält, beinhaltet ein Symbol ein ganzes Stück Wissen. Wenn ihr die Frage stellt: »Wozu nützt denn ein Symbol?«, frage ich zurück: »Wozu nützt ein Samenkorn?« Indem wir mit etwa zehn Symbolen arbeiten, besitzen wir die Gesamtheit des Wissens. Es ist uns nicht möglich, eine ganze Bibliothek überallhin mitzunehmen, aber mit einigen Symbolen tragen wir alle heiligen Bücher der Menschheit bei uns, weil alle Bücher in einigen wenigen Symbolen zusammengefasst werden können. Um diese Symbole jedoch zu entschlüsseln, damit sie zu uns sprechen, muss es uns gelingen, sie in uns lebendig werden zu lassen.
On peut comparer un symbole à une graine que l’on met en terre. Comme il le ferait pour une graine, l’Initié enfouit chaque symbole dans sa tête et l’arrose souvent ; peu à peu apparaît une tige qui croît, se renforce, jusqu’à devenir un arbre immense. Alors l’Initié se réjouit, il travaille à l’ombre de cet arbre, cueille les fruits, ressème les graines et tout recommence.
Le monde des symboles est un monde vivant. De même que la graine contient tout un arbre en puissance, de même un symbole synthétise tout un pan du savoir. Si vous posez la question : « Mais à quoi sert un symbole ? » je vous demanderai : « Et à quoi sert une graine ? » En travaillant avec une dizaine de symboles, nous possédons la totalité du savoir. Il nous est impossible d’emporter partout avec nous une grande bibliothèque, mais avec quelques symboles nous transportons tous les livres sacrés de l’humanité, car tous ces livres se résument en quelques symboles. Mais pour déchiffrer ces symboles, pour qu’ils nous parlent, il faut que nous arrivions à les rendre vivants en nous.
Podemos comparar um símbolo a uma semente que pomos na terra. Tal como faria em relação a uma semente, o Iniciado enterra cada símbolo na sua cabeça e rega-o com frequência; pouco a pouco, aparece um pequeno caule que cresce e se reforça até se tornar uma árvore imensa. Então, o Iniciado regozija-se, trabalha à sombra dessa árvore, colhe os seus frutos, semeia as sementes desses frutos e tudo recomeça.
O mundo dos símbolos é um mundo vivo. Do mesmo modo que uma semente contém em potência uma árvore completa, um símbolo sintetiza todo um lado do saber. Se me perguntardes: «Mas, para que serve um símbolo?», eu responder-vos-ei: «E para que serve uma semente?» Trabalhando com uma dezena de símbolos, vós possuís todo o saber. É-nos impossível levar connosco para toda a parte uma grande biblioteca, mas, com alguns símbolos, nós transportamos todos os livros sagrados da humanidade, pois todos esses livros se resumem em alguns símbolos. Mas, para decifrar esses símbolos, para que eles nos falem, é preciso que os tornemos vivos em nós.
Podemos comparar un símbolo con una semilla que se siembra en la tierra. Como lo haría para una semilla, el Iniciado siembra cada símbolo en su cabeza y lo riega a menudo; poco a poco, aparece un tallo que crece, se refuerza, hasta convertirse en un inmenso árbol. Entonces el Iniciado se alegra, trabaja en la sombra de este árbol, recoge los frutos, siembra las semillas y todo comienza de nuevo.
El mundo de los símbolos es un mundo vivo. Del mismo modo que la semilla contiene todo un árbol en potencia, un símbolo sintetiza una parte del saber. Si os preguntáis: «Pero, ¿para qué sirve un símbolo?» yo os preguntaré: «Y ¿para qué sirve una semilla?» Trabajando con una decena de símbolos, poseemos la totalidad del saber. Nos resulta imposible llevarnos con nosotros a todas partes una gran biblioteca, pero con algunos símbolos transportamos todos les libros sagrados de la humanidad, porque todos estos libros se resumen en algunos símbolos. Pero para descifrar estos símbolos, para que nos hablen, es necesario que consigamos hacerlos vivos en nosotros.
Символ можно сравнить с семенем, которое сеют в землю. Также и Посвященный «засевает» каждый символ в свою голову и часто «поливает»; появляется стебелек, который растет и крепнет, пока не станет огромным деревом. Тогда Посвященный радуется, он работает в тени этого дерева, собирает плоды, снова засевает семена и все повторяется.
Мир символов – живой мир. Так же как семя потенциально содержит все дерево, так же символ синтезирует целую науку. Если вы спросите: «Для чего нужен символ?», – я вас спрошу: «А для чего семя?» Работая с десятком символов, мы обладаем всей совокупностью знания. Нам невозможно таскать с собой повсюду большую библиотеку, но с несколькими символами мы перенесем все священные книги человечества, ибо все эти книги сводятся к нескольким символам. Но чтобы расшифровать эти символы, чтобы они говорили с нами, надо сделать их живыми в самих себе.
Putem compara un simbol cu un grăunte ce îl semănăm în pământ. Așa cum ar proceda cu un grăunte, Inițiatul îngroapă fiecare simbol în mintea sa și îl udă deseori; apare astfel încet-încet o tijă care crește, se întărește, până devine un copac uriaș. Atunci Inițiatul se bucură, lucrează la umbra acestui pom, îi culege fructele, îi însămânțează din nou semințele și procesul reîncepe.
Lumea simbolurilor este o lume vie. Așa cum un grăunte conține concentrat un întreg arbore, tot la fel un simbol sintetizează un întreg aspect al cunoașterii. Dacă vă întrebați: „La ce folosește un simbol?, v-aș pune și eu întrebarea: „Dar la ce folosește un grăunte?” Lucrând cu zece simboluri, posedăm întreaga cunoaștere. Este imposibil să ducem cu noi o mare bibliotecă, dar cu ajutorul câtorva simboluri transportăm toate cărțile sfinte ale omenirii, deoarece acestea se rezumă în câteva simboluri. Pentru a descifra însă aceste simboluri, pentru ca ele să ne vorbească, trebuie să reușim să le facem vii în noi.
Je kunt een symbool vergelijken met een zaad dat je in de grond stopt. Zoals hij zou doen met een zaadkorrel, stopt de Ingewijde elk symbool in zijn hoofd en begiet het vaak; geleidelijk verschijnt er een sprietje dat groeit, sterker wordt, totdat het een enorme boom wordt. Dan verheugt de Ingewijde zich, werkt in de schaduw van die boom, plukt vruchten, zaait weer zaden en alles begint opnieuw.
De wereld van de symbolen is een levende wereld. Net zoals het zaad een hele boom in wording bevat, zo ook vat een symbool een heel gebied van kennis samen. Als je de vraag stelt: ‘Maar waartoe dient een symbool?’ vraag ik jou: ‘En waartoe dient een zaad?’ Door te werken met een tiental symbolen, beschikken we over de totale kennis. Het is onmogelijk een grote bibliotheek met ons mee te slepen, maar met enkele symbolen dragen we alle heilige boeken van de mensheid met ons mee, omdat al deze boeken kunnen worden samengevat in enkele symbolen. Maar om die symbolen te ontcijferen, zodat ze tot ons spreken, dienen we ze in ons levend te maken.
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento