Parabola della zizzania e del frumento - commento / Parable of the wheat and the rye grass; commentary - / Parabole de l’ivraie et du froment. Commentaire -

"Un uomo aveva seminato del frumento nel proprio campo, ma mentre tutti dormivano venne il suo nemico e seminò la zizzania in mezzo al grano. Chi è questo nemico di cui parla Gesù nella parabola della zizzania e del frumento, e in che modo ci riguarda? In realtà questo nemico è nell’uomo, e con che zelo si accinge a distruggere il lavoro di quanti hanno deciso di trasformare tutto il proprio essere in una terra fertile! Quel nemico si ingegna a introdurre germi nocivi: può scegliere fra l’orgoglio, la sensualità, la cupidigia, la vanità, la collera… E perché ci riesce? Perché, come nella parabola, le persone “dormono”, non sono vigili. 
Cercate dunque di identificare questo nemico interiore che cerca di intrufolarsi in voi per distruggere i vostri buoni progetti. Studiate i metodi che utilizza e potrete allora essere avvertiti in anticipo del suo arrivo. Sì, perché ogni volta che quel nemico si avvicina, viene annunciato da alcuni segni precisi: un pensiero, una sensazione... E se ogni volta diventate la sua vittima significa che non cercate di analizzarvi, che camminate alla superficie del vostro essere e attendete i grandi tormenti per iniziare a preoccuparvi di ciò che sta accadendo in voi. Ora che siete avvisati, cercate di osservarvi meglio in modo da percepire i tenui fili che collegano i vostri vari stati interiori."

"A man had sown wheat in his field, but while everyone slept his enemy came to sow rye grass among the wheat. What is this enemy Jesus speaks of in the parable of the wheat and the rye grass, and how is it relevant to us? In fact, the enemy is in us, and how zealously it sets about destroying the work of those who are determined to make their whole being fertile soil! It contrives to bring in harmful seeds: it has the choice of pride, sensuality, greed, vanity, anger… And why does it succeed? Because, as in the parable, people are ‘asleep’ – they are not watchful.
So try to identify the inner enemy that is trying to worm its way into you to destroy your good plans. Study the methods it uses, then you will have advance warning of its approach. For each time the enemy comes closer, it is heralded by certain definite signs, by a thought or a feeling. And if you fall prey each time, it means you are not seeking to analyse yourself. You are skimming the surface of your being, waiting for great torment to come before you turn your attention to what is happening inside you. Now that you have been warned, make more effort to observe yourself, so that you can sense the tenuous threads that link your different inner states."

"Un homme avait semé du blé dans son champ, mais pendant que tous dormaient, son ennemi vint et sema de l’ivraie au milieu du blé. Quel est cet ennemi dont parle Jésus dans la parabole de l’ivraie et du froment, et en quoi nous concerne-t-il ? En réalité, cet ennemi est en l’homme, et avec quel zèle il entreprend de détruire le travail de ceux qui ont décidé de faire de tout leur être une terre fertile ! Il s’ingénie à introduire des germes nocifs ; il a le choix : cela peut être l’orgueil, la sensualité, la cupidité, la vanité, la colère… Et pourquoi réussit-il ? Parce que, comme dans la parabole, les gens « dorment », ils ne sont pas vigilants.
Cherchez donc à identifier cet ennemi intérieur qui essaie de se faufiler en vous pour détruire vos bons projets. Étudiez les méthodes qu’il emploie et vous pourrez alors être averti d’avance de sa venue. Car chaque fois que s’approche cet ennemi, il est annoncé par quelques signes précis, une pensée, une sensation. Et si vous devenez chaque fois sa victime, c’est que vous ne cherchez pas à vous analyser, vous vous promenez à la surface de votre être, vous attendez les grands tourments pour commencer à vous préoccuper de ce qui se passe en vous. Maintenant que vous êtes prévenu, tâchez de mieux vous observer afin de percevoir les fils ténus qui relient vos différents états intérieurs."

"Ein Mann hatte auf seinem Feld Weizen gesät, aber während alle schliefen, kam sein Feind und säte Unkraut mitten dazwischen. Wer ist dieser Feind, von dem Jesus im Gleichnis vom Unkraut und Weizen spricht, und inwiefern betrifft er uns? In Wirklichkeit ist dieser Feind im Menschen selbst, und mit welchem Eifer unternimmt er alles, um die Arbeit jener zu zerstören, die beschlossen haben, aus ihrem ganzen Wesen eine fruchtbare Erde zu machen! Er legt es darauf an, schädliche Keime einzuschleusen, und hat dabei viel Auswahl: Das kann der Hochmut sein, die Sinnlichkeit, die Gier, die Eitelkeit, die Wut… Und warum hat er Erfolg? Weil die Leute, wie im Gleichnis, »schlafen«, sie sind nicht wachsam.
Versucht also, diesen inneren Feind zu identifizieren, der da versucht, sich in euch einzuschleichen, um eure guten Projekte zu zerstören. Studiert die Methoden, die er verwendet, dann könnt ihr bereits im Voraus vor seiner Ankunft gewarnt werden. Denn jedes Mal wenn dieser Feind sich nähert, wird er durch einige präzise Zeichen, durch einen Gedanken, eine Empfindung, angekündigt. Und wenn ihr jedes Mal sein Opfer werdet, so deshalb, weil ihr nicht versucht, euch zu analysieren. Ihr spaziert an der Oberfläche eures Wesens herum, ihr wartet bis die großen Qualen beginnen, um endlich anzufangen, euch über das, was da in euch vorgeht, Sorgen zu machen. Jetzt wo ihr vorgewarnt seid, versucht, euch besser zu beobachten, um die gespannten Fäden wahrzunehmen, die eure verschiedenen inneren Zuständen miteinander verbinden."

Parábola del trigo y la cizaña - comentario

"Un hombre había sembrado trigo en su campo, pero mientras que todos dormían, su enemigo vino y sembró cizaña en medio del trigo, ¿Quién es este enemigo del cual habla Jesús en la parábola del trigo y la cizaña, y en qué nos concierne? En realidad, este enemigo está en el hombre, y ¡con qué fervor intenta destruir el trabajo de aquéllos que han decidido convertir todo su ser en una tierra fértil! Se inventa la manera de introducir gérmenes nocivos; tiene donde escoger: puede ser el orgullo, la sensualidad, la codicia, la vanidad, la ira… Y ¿cómo es que lo consigue? Porque, como en la parábola, la gente «duerme», no está vigilante. 
Procurad pues identificar ese enemigo interior que intenta colarse en vosotros para destruir vuestros buenos proyectos. Estudiad los métodos que utiliza y entonces estaréis prevenidos con anticipación de su llegada. Pues cada vez que se acerca este enemigo, hay signos precisos que os advierten, un pensamiento, una sensación. Y si cada vez os convertís en su victima, esto quiere decir que no intentáis analizaros, que os paseáis por la superficie de vuestro ser, que esperáis que lleguen los grandes sufrimientos para empezar a preocuparos de lo que pasa en vosotros. Ahora que ya estáis prevenidos, intentad observaros mejor con el fin de ver los hilos imperceptibles que unen vuestros diferentes estados interiores. "

Parábola do joio e do trigo. Comentário -

"Um homem tinha semeado trigo no seu campo, mas, enquanto todos dormiam, o seu inimigo veio e semeou joio no meio do trigo. Que inimigo é esse de que Jesus fala na parábola do joio e do trigo, e em que é que ele nos diz respeito? Na realidade, esse inimigo está no homem, e com que zelo ele procura destruir o trabalho daqueles que decidiram fazer de todo o seu ser uma terra fértil! Ele tenta engenhosamente introduzir germes nocivos; e tem muita escolha: pode ser o orgulho, a sensualidade, a ganância, a vaidade, a cólera... E por que é que ele consegue resultados? Porque, tal como na parábola, as pessoas “estão a dormir”, não estão vigilantes.
Procurai, pois, identificar esse inimigo interior que tenta infiltrar-se em vós para destruir os vossos bons projetos. Estudai os métodos que ele utiliza e podereis ser avisados antecipadamente sobre a sua vinda, pois, sempre que esse inimigo se aproxima, é anunciado por alguns sinais precisos, um pensamento, uma sensação. E se vos tornais sempre uma vítima dele é porque não procurais analisar-vos, passeais à superfície do vosso ser, esperais os grandes tormentos para começardes a preocupar-vos com o que se passa em vós. Agora, que estais prevenidos, observai-vos melhor a fim de vos aperceberdes dos fios ténues que ligam os vossos diferentes estados interiores."

"Человек посеял зерна пшеницы на своем поле, но пока все спали, пришел его враг и посеял плевелы среди пшеницы. Что это за враг, о котором говорит Иисус в притче о пшенице и плевелах и какое отношение он имеет к нам? В действительности этот враг в человеке, и с каким усердием он стремится уничтожить труд тех, кто решили сделать из своего существа плодородную землю! Он ухищряется сеять вредные зародыши, и у него есть выбор: это могут быть гордость, чувственность, алчность, честолюбие, гнев… И почему он преуспевает? Потому что, как в притче, люди «спят», они не бдительны.
Стремитесь поэтому опознавать этого внутреннего врага, который пытается проскользнуть в вас, чтобы разрушить ваши добрые замыслы. Изучайте методы, используемые им, и вы сможете тогда заранее узнавать о его приходе. Ибо каждый раз, когда приближается этот враг, вы получаете предупреждение посредством определенных знаков, мысли или чувства. И если вы становитесь каждый раз его жертвой, то это потому, что вы не стремитесь анализировать себя, вы прогуливаетесь по поверхности вашего существа, вы ждете больших мучений, чтобы начать заниматься тем, что происходит внутри вас. Теперь, когда вы предупреждены, старайтесь лучше наблюдать за собой, чтобы чувствовать тонкие нити, которыми связаны ваши различные внутренние состояния."

Parabola neghinei și a grâului - comentariu

"Un om a semănat grâu pe ogorul său, dar în timp ce toți dormeau, dușmanul său a venit și a semănat neghină în mijlocul grâului. Cine este acel dușman despre care vorbește Iisus în parabola neghinei și a grîului și ce legătură are cu noi? În realitate, acest dușman se află în om și lucrează cu mult zel pentru a distruge lucrarea celor care au decis să facă din întreaga lor ființă un pământ roditor! El se străduiește să introducă acolo niște germeni nocivi; el poate alege: poate fi orgoliul, senzualitatea, lăcomia, infatuarea, furia...De ce reușește? Fiindcă, la fel ca în parabolă, oamenii „dorm”, ei nu sunt vigilenți.
Căutați deci să identificați acest dușman interior care încearcă să se strecoare în voi ca să vă distrugă proiectele bune. Studiați metodele ce le folosește și veți putea astfel să fiți avertizați înainte de sosirea sa. Deoarece fiecare apariție a acestui dușman este anunțată de câteva semne distinctive, un gând, o senzație. Dacă devenițți de fiecare dată victima sa, este pentru că nu căutați să vă analizați, plutiți la suprafaț ființei voastre, așteptați marile tulburări pentru a începe să vă preocupați de ceea ce se petrece în voi. Acum, fiind preveniți, încercați să vă observați mai bine pentru a sesiza firele întinse ce leagă diferitele voastre stări interioare."

Parabel van het onkruid en het graan. Commentaar -

"Een man had tarwe gezaaid op zijn akker, maar terwijl iedereen sliep kwam zijn vijand en zaaide onkruid tussen de tarwe. Wie is deze vijand waar Jezus over spreekt in de parabel van het onkruid en de tarwe, en in welke zin heeft dit betrekking op ons? In feite bevindt deze vijand zich in de mens, en hoe ijverig probeert hij niet het werk te vernielen van degenen die besloten hebben om van hun hele wezen een vruchtbare aarde te maken! Hij doet zijn best om schadelijke zaadjes in je te leggen; hij heeft de keuze: het kan hoogmoed zijn, sensualiteit, hebzucht, ijdelheid, woede.... En waarom slaagt hij daar in? Omdat de mensen, net als in de parabel, ‘slapen’ en niet waakzaam zijn.
Probeer derhalve deze innerlijke vijand, die bij jou probeert binnen te glippen om je goede plannen te verijdelen, te identificeren. Bestudeer de methoden die hij gebruikt, zodat je op voorhand gewaarschuwd bent voor zijn komst. Want telkens wanneer deze vijand nadert, wordt hij aangekondigd door enkele duidelijke tekenen, een gedachte of een gewaarwording. En wanneer je telkens opnieuw zijn slachtoffer wordt, wijst dat erop dat je jezelf niet probeert te analyseren, dat je aan de oppervlakte van je wezen blijft, dat je wacht tot je in grote moeilijkheden verkeert om je te gaan bezighouden met wat er zich in je afspeelt. Probeer, nu je gewaarschuwd bent, jezelf beter te observeren, zodat je de fijne draden, waarmee jouw verschillende innerlijke gemoedstoestanden aan elkaar hangen, waarneemt."

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov