La vita quotidiana non è che un susseguirsi di molteplici preoccupazioni e attività nelle quali siete costretti a disperdervi; ecco perché a volte, alla fine della giornata, non sapete più molto bene orientarvi. Ma a questo esiste un rimedio: ovunque siate, abituatevi più volte al giorno a fermarvi qualche istante per raccogliervi e riprendere così contatto con il vostro vero Sé. Che vi troviate a casa vostra, al lavoro o anche per la strada, ricordatevi di fare questo esercizio.
Direte: «Come? Per la strada? Meditare per la strada?» No, non dico che dobbiate meditare per la strada, ma potete benissimo fermarvi alcuni secondi davanti alla vetrina di un negozio, e là, senza essere necessariamente concentrati, tesi, fissi su qualcosa, chiudete gli occhi per qualche secondo senza pensare a niente. È a quel punto che l’anima e lo spirito regolano le correnti, e voi ritrovate così la vostra unità interiore e vi sentite tranquillizzati, rafforzati. Esercitatevi, e capirete quanto questa pratica, apparentemente insignificante, possa aiutarvi!
Daily life is nothing but a succession of numerous preoccupations and activities in which your energies are bound to become dispersed, so that by the end of the day you sometimes don’t know where you are any more. But that can be remedied: make a habit of stopping wherever you are for a few moments, several times a day, to go within and reconnect with your true self. Whether you are at home, at work or even in the street, think of doing this exercise.
You will say, ‘What? In the street? Meditate in the street?’ No, I am not saying you should meditate in the street, but you can easily stop for a few seconds in front of a shop window and, without necessarily being focused or tense or concentrated on anything, close your eyes for a few seconds without thinking of anything. This allows your soul and spirit to rebalance the currents, and you find your sense of oneness again and feel pacified and strengthened. Try this, and you will understand just how much this seemingly insignificant practice can help you.
Das tägliche Leben ist nichts anderes, als eine Abfolge vielfältiger Beschäftigungen und Aktivitäten, in denen ihr gezwungen seid, euch zu verzetteln; deshalb wisst ihr am Ende des Tages manchmal nicht mehr genau, wo ihr steht. Aber es gibt ein Mittel dagegen: gewöhnt euch an, mehrmals täglich, wo immer ihr euch befindet, einige Augenblicke innezuhalten, um euch zu sammeln, und auf diese Weise wieder Kontakt mit eurem wahren Selbst aufzunehmen. Ob zuhause, in der Arbeit oder sogar auf der Straße, denkt daran, diese Übung auszuführen.
Ihr fragt: »Wie bitte? Auf der Straße meditieren?« Nein, ich sage nicht, ihr sollt auf der Straße meditieren, aber ihr könnt sehr wohl einige Sekunden vor einem Schaufenster stehen bleiben und einen kleinen Moment lang die Augen schließen, ohne an irgendetwas zu denken — ihr müsst dabei nicht unbedingt konzentriert, angespannt oder auf etwas fixiert sein. In diesem Moment stimmen Seele und Geist die Strömungen aufeinander ab und ihr findet eure innere Einheit wieder, wodurch ihr euch beruhigt und gestärkt fühlt. Praktiziert es, dann werdet ihr begreifen, wie sehr euch diese scheinbar unbedeutende Übung helfen kann.
La vie quotidienne n’est qu’une suite de préoccupations et d’activités multiples dans lesquelles vous êtes obligé de vous éparpiller et c’est pourquoi, à la fin de la journée, vous ne savez plus très bien parfois où vous en êtes. Mais il y a un remède à cela : où que vous soyez, plusieurs fois par jour, habituez-vous à vous arrêter quelques instants pour vous recueillir et reprendre ainsi contact avec votre véritable Moi. Que vous vous trouviez chez vous, au travail, ou même dans la rue, pensez à faire cet exercice.
Vous direz : « Comment ? Dans la rue ? Méditer dans la rue ? » Non, je ne dis pas que vous devez méditer dans la rue, mais vous pouvez très bien vous arrêter quelques secondes devant la vitrine d’un magasin, et là, sans être nécessairement concentré, tendu, fixé sur quelque chose, vous fermez les yeux quelques secondes sans penser à rien. C’est à ce moment-là que l’âme et l’esprit ajustent les courants, vous retrouvez votre unité intérieure, et vous vous sentez apaisé, renforcé. Exercez-vous et vous comprendrez combien cette pratique, insignifiante en apparence, peut vous aider.
A vida quotidiana é uma sequência de preocupações e de atividades múltiplas nas quais sois obrigados a dispersar-vos e por isso, no final do dia, por vezes já vos sentis um pouco desorientados. Mas há um remédio para isso: habituai-vos a parar por uns instantes, várias vezes por dia e onde quer que estejais, para vos recolherdes e assim retomardes o contacto com o vosso verdadeiro Eu. Quer estejais em vossa casa, no trabalho ou na rua, pensai em fazer este exercício.
Vós direis: «Como? Na rua? Meditar na rua?» Não, eu não estou a dizer que deveis meditar na rua, mas podeis muito bem parar por alguns segundos diante de uma montra e aí, sem estardes necessariamente concentrados, tensos, fixos em alguma coisa, fechar os olhos por alguns segundos sem pensar em nada. Nesse momento, a alma e o espírito ajustam as correntes, vós recuperais a vossa unidade interior e sentis-vos apaziguados, reforçados. Fazei este exercício e compreendereis até que ponto esta prática, aparentemente insignificante, pode ajudar-vos.
La vida cotidiana no es más que una serie de preocupaciones y de actividades múltiples en las cuales estáis obligados a dispersaros, y es por ello que, al final del día, no sabéis muy bien, a veces, dónde estáis. Pero hay un remedio para ello: donde estéis, varias veces al día, acostumbraros a deteneros algunos instantes para recogeros y contactar así con vuestro verdadero Yo. Tanto si os halláis en vuestra casa, en el trabajo o incluso en la calle, pensad en hacer este ejercicio.
Diréis: «¿Cómo? ¿En la calle? ¿Meditar en la calle?» No, yo no digo que debáis meditar en la calle, pero podéis muy bien deteneros algunos segundos ante el escaparate de una tienda, y ahí, sin estar necesariamente concentrado, tenso, fijo en algo, cerráis los ojos algunos segundos sin pensar en nada. En este momento en que el alma y el espíritu ajustan las corrientes, reencontráis vuestra unidad interior y os sentiréis calmados, reforzados. Ejercitaros y comprenderéis cuánto esta práctica, en apariencia insignificante, puede ayudaros.
Повседневная жизнь – только череда многочисленных забот и дел, в которых вы должны разбрасываться, вот почему в конце дня вы порой не знаете, где вы. Но от этого есть средство: где бы вы ни были, несколько раз в день, привыкайте останавливаться на несколько мгновений, чтобы сосредоточиться и восстановить связь с вашим истинным Я. Находитесь ли вы дома, на работе, или даже на улице, подумайте о том, чтобы сделать это упражнение.
Вы скажете: «Как? На улице? Медитировать на улице?» Я не говорю, что вы должны медитировать на улице, но вы можете остановиться на несколько секунд перед витриной магазина и там, даже необязательно сконцентрировавшись на каком-то предмете, закрыть на несколько секунд глаза, не думая ни о чем. В этот момент душа и дух настраивают токи, вы вновь обретаете ваше внутреннее единство и чувствуете себя успокоенным, окрепшим. Упражняйтесь и поймете, как эта практика, совершенно незначительная на первый взгляд, может вам помочь.
Viața zilnică este un șir de preocupări și activități multiple în care sunteți obligați să vă dispersați și de aceea, la sfârșitul zilei, nu știți uneori prea bine unde vă aflați. Dar există un remediu pentru aceasta: oriunde v-ați găsi, de mai multe ori pe zi, obișnuiți-vă să vă opriți câteva clipe pentru a vă reculege și a relua astfel contactul cu adevăratul vostru Eu. Fie că vă aflați acasă, la servici sau chiar pe stradă, gândiți-vă să faceți acest exercițiu.
Veți spune: „Cum așa? Să medităm pe stradă pe stradă?" Nu, eu nu spun că trebuie să meditați pe stradă, dar puteți foarte bine să vă opriți câteva secunde în fața vitrinei unui magazin, și acolo, fără să fiți neapărat concentrați, încordați, fixați asupra unui lucru, închideți ochii câteva secunde fără să vă gândiți la nimic. În acea clipă sufletul și spiritul adaptează curenții, regăsiți unitatea interioară și vă simțiți ușurați, întăriți. Exersați-vă și veți înțelege cum această practică, aparent nesemnificativă, vă poate ajuta.
Het dagelijks leven is slechts een opeenvolging van vele beslommeringen en activiteiten die je dwingen je te versnipperen, en daarom weet je aan het eind van de dag soms niet goed waar je aan toe bent. Maar daar is een oplossing voor: waar je ook bent, maak er een gewoonte van verscheidene keren per dag een moment te stoppen, om in jezelf te keren en zo het contact te herstellen met je ware Zelf. Of je nu thuis bent, op het werk, of zelfs op straat, denk eraan die oefening te doen.
U zult zeggen: ‘Hoezo? Op straat? Mediteren op straat?’ Nee, ik zeg niet dat je op straat moet mediteren, maar je kunt heel goed een paar seconden voor een winkelraam stilstaan en daar, zonder per se geconcentreerd, gespannen, op iets gefixeerd te zijn, een paar seconden je ogen sluiten, zonder aan iets te denken. Op zo’n moment passen de ziel en de geest de stromen aan, vind je je innerlijke eenheid terug en je voelt je gekalmeerd, versterkt. Oefen je erin en je zult begrijpen hoezeer deze ogenschijnlijk onbelangrijke praktijk je kan helpen.
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento