E poiché la gioia più grande è insita nell'atto di creare, è dunque agli artisti che è dato di assaporare le più grandi gioie. «E gli scienziati? E i mistici?» direte voi. Nella misura in cui gli scienziati e i mistici sono dei creatori, essi possono sicuramente provare grandi gioie al pari degli artisti. Obietterete che avete conosciuto molti artisti infelici. Sì, certo, ma occorre comprendere: quando si parla della gioia dell’artista, ci si riferisce a quella che egli prova per il fatto stesso di creare, quella gioia data dall'atto della creazione.
E per “artista” si può anche intendere qualunque essere umano che stia creando qualcosa con le sue mani, oppure con il sentimento, il desiderio o il pensiero."
"Freude können wir bei unterschiedlichen Gelegenheiten empfinden, aber die größten Freuden erleben wir im schöpferischen Tun, weil wir uns dann, wenn wir erschaffen, der Essenz von Gott Selbst nähern. Gott erschafft, und der nach Seinem Bilde gemachte Mensch ist ebenfalls fähig, zu erschaffen. Natürlich gibt es zwischen den menschlichen Kreationen und der göttlichen Schöpfung kein gemeinsames Maß, aber im Prinzip besteht kein Unterschied: Der Mensch ist wie Gott ein Schöpfer.
Da die größte Freude im schöpferischen Tun liegt, ist es den Künstlern gegeben, die größten Freuden zu kosten. Ihr fragt: »Und was ist mit den Wissenschaftlern und Mystikern?« In dem Maße, wie die Wissenschaftler und Mystiker Schöpfer sind, können sie natürlich ebenso große Freuden empfinden, wie die Künstler. Ihr werdet einwenden, dass ihr viele unglückliche Künstler gekannt habt. Ja, gewiss, aber man muss das richtig verstehen. Wenn von der Freude des Künstlers die Rede ist, geht es um die Freude, die er durch die Tatsache des Erschaffens empfindet und die im schöpferischen Tun entsteht. Und mit »Künstler« kann auch jeder beliebige Mensch gemeint sein, der durch seine Hände, seine Gefühle, seine Wünsche oder Gedanken im Begriff ist, etwas zu erschaffen."
"Bucuria o putem resimți în diferite ocazii, dar în actul de creație trăim cele mai mari bucurii, fiindcă prin creație ne apropiem de esența Domnului. Dumnezeu creează, iar ființa umană zămislită după imaginea Lui este și ea capabilă să creeze. Bineînțeles, nu există nici o măsură comună între creațiile umane și creația divină, dar în principiu nu este nici o diferență: omul este creator precum Dumnezeu.
Din moment ce bucuria cea mai mare constă în actul de creație, înseamnă că artiștilor le este dat să guste cele mai mari bucurii. Veți întreba: „Dar savanții și misticii?” În măsura în care savanții și misticii sunt creatori, ei pot, bineînțeles, să trăiască mari bucurii asemenea artiștilor. Veți obiecta că ați cunoscut mulți artiști nefericiți. Desigur, dar trebuie să înțelegeți: bucuria artistului la care ne referim este cea pe care el o simte prin creație, această bucurie dată de actul creației. Iar prin „artist” putem înțelege orice ființă umană pe cale să creeze ceva cu mâinile sale, sau prin sentiment, dorință, gând."
"La alegría, podemos sentirla en diferentes ocasiones, pero es en el acto de crear que experimentamos las alegrías más grandes, porque creando nos acercamos a la esencia misma de Dios. Dios crea, y el ser humano que está hecho a su imagen es capaz también de crear. Efectivamente, no hay ningún parecido entre las creaciones humanas y la creación divina, pero en el principio, no hay ninguna diferencia: el hombre es creador como Dios.
Y puesto que la alegría más grande está en el acto de crear, ha sido a los artistas a quienes les ha sido dado el placer de saborear las más grandes alegrías. Diréis: «¿Y los sabios, y los místicos?» En la medida que los sabios y los místicos son creadores, pueden, evidentemente, experimentar también grandes alegrías como los artistas. Podéis discrepar diciendo que habéis conocido a muchos artistas desgraciados. Sí, efectivamente, pero hay que comprender: cuando se habla de la alegría del artista, es aquella que experimenta por el hecho mismo de crear, esta alegría que da el acto de la creación. Y por «artista», podemos entender también cualquier ser humano que cree algo con sus manos, o mediante el sentimiento, el deseo o el pensamiento. "
"La joie, nous pouvons la ressentir en différentes occasions, mais c’est dans l’acte de créer que nous éprouvons les plus grandes joies, parce qu’en créant nous nous approchons de l’essence même de Dieu. Dieu crée, et l’être humain, qu’Il a fait à son image, est aussi capable de créer. Bien sûr, il n’y a aucune commune mesure entre les créations humaines et la création divine, mais dans le principe il n’y a pas de différence : l’homme est créateur comme Dieu.
Et puisque la joie la plus grande est dans l’acte de créer, c’est donc aux artistes qu’il est donné de goûter les plus grandes joies. « Et les savants, et les mystiques ? » direz-vous. Dans la mesure où les savants et les mystiques sont des créateurs, ils peuvent, bien sûr, éprouver d’aussi grandes joies que les artistes. Vous objecterez que vous avez connu beaucoup d’artistes malheureux. Oui, bien sûr, mais il faut comprendre : quand on parle de la joie de l’artiste, c’est celle qu’il ressent par le fait même qu’il crée, cette joie que donne l’acte de création. Et par « artiste », on peut entendre aussi n’importe quel être humain en train de créer quelque chose avec ses mains, ou par le sentiment, le désir, la pensée."
"There are various situations in which we may experience joy, but it is in the act of creation that we feel the greatest joy, because when we create we draw closer to the very essence of God. God creates, and since he made human beings in his image, they too are capable of creating. Of course, there is no comparison between human creations and divine creation, but the principle is no different – humans create, as does God.
And since the greatest joy is to be found in the act of creation, it is given to artists to experience the greatest joys. ‘And what about scholars and mystics?’ you may ask. To the extent that scholars and mystics are creators, they can of course experience as great a joy as any artist. You will object that you have known many unhappy artists. Yes, of course, but you have to understand that when we speak of joy for an artist, it is the joy that comes from the fact of creating, the joy bestowed by the very act of creation. And ‘artist’ can also mean any human being who creates something with their hands, or with their feelings, wishes or thoughts."
"De vreugde, we kunnen haar voelen bij verschillende gelegenheden, maar in de daad van het scheppen ervaren wij de grootste vreugde, want in het scheppen benaderen we essentie zelf van God. God schept, en het menselijk wezen dat Hij gemaakt heeft naar Zijn beeld, is ook in staat om te scheppen. Natuurlijk, kan de menselijke schepping geenszins worden vergeleken met de goddelijke schepping, maar qua principe is er geen verschil: de mens is net als God schepper.
En omdat de grootste vreugde ligt in de handeling van het scheppen, is het dus de kunstenaars gegeven de grootste vreugden te ervaren. ‘En de geleerden en de mystici?’, zeg je. In de mate waarin geleerden en mystici scheppers zijn, kunnen ze natuurlijk even grote vreugde ervaren als de kunstenaars. Je zult tegenwerpen dat je heel wat ongelukkige kunstenaars hebt gekend. Ja, inderdaad, maar begrijp me goed: als we spreken van de vreugde van de kunstenaar, is het deze die hij voelt door het loutere feit dat hij schept, die vreugde die de handeling van het scheppen geeft. En onder ‘kunstenaar’ kunnen we om het even welk menselijk wezen verstaan, die bezig is iets te creëren met zijn handen, of met zijn gevoel, verlangen of gedachte."
"Nós podemos sentir alegria em diferentes ocasiões, mas é no ato de criar que vivemos as maiores alegrias, porque ao criar nós aproximamo-nos da própria essência de Deus. Deus cria, e o ser humano, que é feito à sua imagem, também é capaz de criar. Evidentemente, as criações humanas e as criações divinas são de dimensão completamente diferente, mas o princípio é o mesmo: o homem é criador como Deus.
E, uma vez que a maior glória está no ato de criar, é aos artistas que é dado viver as maiores alegrias. Perguntareis vós: «E os cientistas? E os místicos?» Na medida em que os cientistas e os místicos forem criadores, eles podem, evidentemente, viver alegrias tão intensas como os artistas. Vós objetareis que conhecestes muitos artistas infelizes. Sim, claro, mas é preciso compreender: quando se fala na alegria do artista, é daquela que ele sente precisamente pelo facto de criar, aquela que é proporcionada pelo ato de criação. E podemos considerar “artista” qualquer ser humano que cria alguma coisa com as suas mãos ou pelo sentimento, pelo desejo, pelo pensamento."
"Радость – мы можем ее испытать различными способами, но именно в актах творчества мы испытываем самую большую радость, потому что в творчестве мы приближаемся к сущности самого Бога. Бог творит, и человек, которого Он создал по своему образу, тоже способен творить. Конечно, невозможно соизмерить человеческие творения и божественное творение, но в принципе между ними нет различия: человек – творец, как и Бог.
И поскольку самая большая радость заключена в творческом акте, именно художникам дано вкушать величайшие радости. «А ученые и мистики?» – спросите вы. В той мере, в которой ученые и мистики являются создателями, они могут, конечно, испытывать такие же радости, как и художники. Вы возразите, что знаете несчастных художников. Да, конечно, но нужно понять: когда говорят о радости художника, имеется в виду та радость, которую он чувствует от самого факта, что он творит, именно акт творчества дает эту радость. И под «художником» можно понимать любого человека, способного создавать что-либо своими руками, или чувством, желанием, мыслью."
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento