Maestro spirituale - il migliore amico dei suoi discepoli / Spiritual Master - his disciples’ best friend / Maître spirituel - le meilleur ami de ses disciples

"Gli esseri umani cercano soprattutto di avere per amiche persone gradevoli che assecondino i loro gusti e i loro istinti. Se incontrano qualcuno che dice loro come progredire, come superare se stessi... oh, è meglio starne lontani! Eppure, non c’è amico migliore di un Maestro spirituale, poiché egli rappresenta la “testa” che conosce la direzione giusta. Quella testa di certo non procura altro che sensazioni piacevoli.
Eppure il discepolo, solo ogni tanto, quando soffoca o sta annegando, o quando non sa più cosa fare, si decide finalmente a ricorrere ad essa per tornare a respirare un po' e ritrovare la strada… La cosa triste è che questa situazione non dura a lungo ed egli torna a sguazzare nelle paludi.
Allora, cosa deve fare il Maestro?… Egli ha dato degli argomenti, ha fornito dei metodi, e se i discepoli non li accettano, sarà la vita a incaricarsi di dar loro delle lezioni, e lo farà senza riguardo, a colpi di mazza! A questo pensiero il Maestro ovviamente si rattrista, ma cosa può fare? Egli sa soltanto che, vivo o morto, è il migliore amico dei suoi discepoli, un amico come non se ne trovano da nessun'altra parte. Il giorno in cui i discepoli lo capiranno, niente e nessuno potrà fermarli nel loro cammino verso la luce e la libertà. "

"People usually seek to have friends who are pleasant and who pander to their tastes and instincts. But those who tell them how to make progress, how to surpass themselves – oh my goodness, they are to be avoided! And yet, there is no greater friend than a spiritual Master, for he represents the head, which knows which direction to go in. Of course, the head does not simply provide pleasant feelings, but from time to time when the disciple is suffocating or drowning, when they no longer know what is happening to them, they at last decide to turn to it to get their breath back and find their way again… The sad thing is that it does not last, and they go back to sloshing around in swamps.
So what is the Master to do? He has provided arguments and methods, and if the disciples do not take them up, life will have to teach them. And life will show no consideration; it will bludgeon them! This thought saddens the Master, of course, but what can he do? He knows only that he is his disciples’ best friend in life or in death, a friend such as they will find nowhere else. Once they understand him, nothing and no one will be able to stop their progress towards light and freedom."

"Les humains cherchent surtout à avoir pour amis des gens agréables qui flattent leurs goûts, leurs instincts. Celui qui leur dit comment avancer, comment se dépasser, oh là là, il faut le fuir ! Pourtant, il n’y a pas de meilleur ami qu’un Maître spirituel, car il représente la tête qui connaît la direction. Cette tête, bien sûr, ne procure pas que des sensations agréables, mais de temps à autre, quand le disciple étouffe ou se noie, quand il ne sait plus où il en est, il se décide, enfin, à avoir recours à elle pour respirer un peu et retrouver le chemin… Ce qui est triste, c’est que ça ne dure pas, et il retourne barboter dans les marécages.
Alors, que doit faire le Maître ?… Il a donné des arguments, il a donné des méthodes, et si les disciples ne les acceptent pas, c’est la vie qui se chargera de leur donner des leçons. Et elle, elle le fait sans ménagement, à coups de massue ! À cette pensée, le Maître est triste, bien sûr, mais que peut-il faire ? Il sait seulement que, vivant ou mort, il est le meilleur ami de ses disciples, un ami comme ils n’en trouveront nulle part ailleurs. Le jour où ils le comprendront, rien ni personne ne pourra les arrêter dans leur marche vers la lumière et la liberté."

"Die Menschen suchen als Freunde vor allem angenehme Leute, die ihren Geschmäcken und Instinkten schmeicheln. Jemand, der ihnen sagt, wie sie vorwärtskommen und sich selbst übertreffen können, oh je, den muss man meiden! Dabei gibt es keinen besseren Freund als einen geistigen Meister, weil er den Kopf darstellt, der die Richtung kennt. Dieser Kopf erzeugt natürlich nicht nur angenehme Empfindungen, aber ab und zu, wenn der Schüler erstickt oder ertrinkt, wenn er nicht mehr weiß, wo er steht, entschließt er sich endlich, sich an ihn zu wenden, um ein wenig atmen zu können und den Weg wieder zu finden. Traurig ist nur, dass dies nicht lange anhält und er danach wieder in die Sümpfe zurückkehrt.
Was muss der Meister also tun? Er hat Argumente und Methoden gebracht, und wenn die Schüler sie nicht akzeptieren, wird das Leben sich darum kümmern, ihnen Lektionen zu erteilen. Und das Leben tut dies ziemlich unsanft, mit Hammerschlägen! Bei diesem Gedanken ist der Meister natürlich traurig, aber was kann er machen? Er weiß nur, dass er lebendig oder tot der beste Freund seiner Schüler ist, ein Freund wie sie ihn sonst nirgends finden werden. Ab dem Tag, an dem sie das begriffen haben, wird nichts und niemand mehr sie auf ihrem Weg zum Licht und zur Freiheit aufhalten können."

Maestro espiritual - el mejor amigo de sus discípulos

"Los humanos buscan sobre todo tener como amigos a personas agradables que halaguen sus gustos, sus instintos. Aquél que les dice cómo avanzar, cómo superarse, ¡hay que huir de él! Sin embargo, no hay mejor amigo que un Maestro espiritual, porque representa la cabeza que conoce la dirección. Esta cabeza, por supuesto, sólo procura sensaciones agradables, pero de vez en cuando el discípulo se asfixia o se ahoga, cuando ya no sabe dónde se encuentra, decide finalmente recurrir a ella para respirar un poco y volver a encontrar el camino… Lo más triste, es que esto no dura y vuelve a chapotear en las ciénagas.
Entonces, ¿qué debe hacer el Maestro?... Ha dado argumentos, ha dado métodos, y si los discípulos no los aceptan, es la vida quien se encargará de darles lecciones. Y lo hace sin miramientos, ¡a mazazos! El Maestro, por supuesto, se siente triste con este pensamiento pero, ¿qué puede hacer? Él solamente sabe que vivo o muerto, es el mejor amigo de sus discípulos, un amigo como no hallarán otro en ninguna parte. El día que lo comprendan, nada ni nadie los podrá detener en su camino hacia la luz y la libertad. "

Mestre espiritual - o melhor amigo dos seus discípulos

"Os humanos procuram sobretudo ter como amigos pessoas agradáveis que lisonjeiam os seus gostos, os seus instintos. De alguém que lhes diz como avançar, como se ultrapassar, eles procuram logo fugir! No entanto, não existe melhor amigo do que um Mestre espiritual, pois ele representa a cabeça que conhece a direção. Evidentemente, essa cabeça não proporciona só sensações agradáveis, mas o discípulo, por vezes, quando está a sufocar ou a afogar-se, quando já não sabe “às quantas anda”, decide finalmente recorrer a ela para respirar um pouco e reencontrar o caminho... O que é triste é que isso não dura e ele volta a atolar-se nos pântanos.
Então, o que deve fazer um Mestre?... Ele deu argumentos, deu métodos, e, se os discípulos não os aceitam, será a vida a encarregar-se de lhes dar lições. E ela fá-lo sem delicadezas, à paulada! Pensando nisto, o Mestre fica triste, claro, mas o que pode ele fazer? Ele sabe apenas que, vivo ou morto, é o melhor amigo dos seus discípulos, um amigo como eles não encontrarão outro. No dia em que os discípulos compreenderem isso, nada nem ninguém poderá detê-los no seu caminho para a luz e para a liberdade. "

"Люди всегда стремятся иметь в качестве друзей приятных людей, которые приятны их вкусу и инстинкту. Того, кто говорит им, как двигаться вперед, как превзойти самого себя, о-ля-ля! Того надо избегать! Однако нет лучшего друга, чем духовный Учитель, ибо он представляет собой голову, которая знает куда двигаться. Эта голова, конечно, не доставляет только приятные ощущения, но время от времени, когда ученик задыхается или тонет, когда он больше не знает, где он находится, он решается, наконец, обратиться к ней, чтобы немного вдохнуть воздуха и вновь обрести путь… Грустно то, что это ненадолго и он возвращается болтаться в грязи. 
Тогда что же должен делать Учитель?.. Он дал аргументы, он дал методы, и если ученики их не принимают, то сама жизнь займется тем, чтобы преподать им урок. А она это делает без церемоний, ударами дубиной! От этой мысли Учителю, конечно, грустно, но что он может сделать? Он только знает, что, живой или мертвый, он остается лучшим другом своих учеников, другом, какого они не смогут найти нигде. В тот день, когда они это поймут, никто и ничто не сможет их остановить на их пути к свету и свободе. "

Maestru Spiritual - cel mai bun prieten al discipolilor săi

"Oamenii caută să se împrietenească îndeosebi cu niște persoane plăcute care să le laude gusturile, instinctele. Oh, dar trebuie să se ascundă de cel care le spune cum să înainteze, cum să se depășească ! Și totuși, nu există un prieten mai bun decât un Maestru Spiritual, fiindcă el este capul care știe să se orienteze. Desigur, acest cap nu transmite numai niște senzații plăcute și, atunci când discipolul se sufocă sau se îneacă, când nu mai știe unde se află, el se decide în sfîrșit să îl consulte pentru a respira puțin și a-și regăsi drumul...Este trist însă că nu este ceva de durată, și el se reîntoarce să se bălăcească prin mlaștini.
Ce trebuie deci să facă un Maestru?...El a dat niște explicații, a oferit niște metode, iar dacă discipolii nu le acceptă, viața se va ocupa să le dea niște lecții. Și o va face fără scrupule, cu niște lovituri de trăznet! Văzând toate acestea, Maestrul se întristează, dar ce poate face? El știe numai că, viu sau mort, este cel mai bun prieten al discipolilor săi, un prieten pe care nu îl vor găsi nicăieri. În ziua în care ei vor înțelege, nimic și nimeni nu îi vor putea opri din drumul lor spre lumină și libertate."

Spiritueel Meester - de beste vriend van zijn leerlingen
"De mensen proberen vooral aardige mensen tot vriend te hebben, die hun voorliefdes en neigingen ophemelen. Iemand die hun vertelt hoe ze vooruit kunnen gaan, hoe ze zichzelf kunnen overtreffen, oh jee, die moet je mijden! En toch is er geen betere vriend dan een spiritueel Meester, want hij vertegenwoordigt het hoofd dat de weg weet. Dit hoofd zorgt natuurlijk niet alleen voor aangename gewaarwordingen, maar af en toe als de leerling stikt of verdrinkt, als hij geen raad meer weet, besluit hij tenslotte daar zijn toevlucht te zoeken om wat op adem te komen en de weg terug te vinden… Wat droevig is, is dat het niet lang duurt of hij begint weer in het moeras rond te ploeteren.
Wat moet de Meester dan beginnen?… Hij heeft argumenten gegeven, hij heeften methodes gegeven,en als de leerlingen ze niet aannemen, zal het leven zich ermee belasten om hun lessen te geven. En het leven doet dat meedogenloos, met mokerslagen! Die gedachte maakt de Meester natuurlijk bedroefd, maar wat kan hij uitrichten? Hij weet alleen dat hij, levend of dood, de beste vriend van zijn leerlingen is, een vriend die ze nergens anders zullen vinden. Vanaf de dag dat ze dit zullen begrijpen, zal niets en niemand hen in hun opmars naar het licht en de vrijheid kunnen stoppen."

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov