In natura, noi distinguiamo non soltanto dei suoni, ma anche dei colori, dei movimenti, dei profumi, delle forme, poiché i nostri organi di senso ci offrono una percezione differenziata delle cose.
Ma al di là dei nostri cinque sensi fisici, noi possediamo altri organi che sono in grado di fare la sintesi di tutte queste percezioni, e in alcuni momenti eccezionali è possibile percepire la Creazione allo stesso tempo come suoni, colori, forme, movimenti, profumi. L'Armonia delle Sfere non tocca soltanto la sensibilità; essa è anche una parola di saggezza che indica la direzione da seguire, e inscrive la legge divina nell'anima di chi ha avuto il privilegio di udirla almeno una volta.
Mountains, trees, seas, the whole earth, as well as the suns and stars – all of creation – is nothing but music. Poets and philosophers such as Pythagoras and Plato have called this symphony of the whole universe ‘the harmony of the spheres’. Everything that exists emits sounds, but obviously not sounds in the sense we generally understand the word ‘sound’. The harmony of the spheres is a synthesis of all the languages creation uses to express itself.
In nature, we perceive not only sounds but colours, movements, scents and shapes, because our sense organs give us a differentiated perception of things. But beyond our five physical senses we possess other organs capable of synthesizing all these perceptions, and at certain, rare moments it is possible to grasp creation simultaneously as sound, colour, form, movement and scent. This harmony of the spheres affects not just the senses. It is also a word of wisdom giving direction and inscribing divine law in the soul of anyone who has had the privilege of hearing it even once.
Die Berge, die Bäume, die Meere, die ganze Erde, aber auch die Sonnen, die Sterne – die ganze Schöpfung ist Musik. Diese Symphonie des ganzen Universums haben Poeten und Philosophen wie Pythagoras oder Platon »Sphärenharmonie« genannt. Alles, was existiert, sendet Töne aus, aber natürlich nicht Töne in dem Sinne, wie wir allgemein »Töne« verstehen. Die Sphärenharmonie ist eine Synthese aller Sprachen, derer sich die Schöpfung bedient, um sich zu offenbaren.
In der Natur nehmen wir nicht nur Töne wahr, sondern auch Farben, Bewegungen, Düfte, Formen, denn unsere Sinnesorgane ermöglichen uns eine differenzierte Wahrnehmung der Dinge. Aber außer den fünf physischen Sinnen besitzen wir noch andere Organe, die fähig sind, eine Synthese all dieser Wahrnehmungen zu machen. In manchen außergewöhnlichen Momenten ist es möglich, die Schöpfung gleichzeitig als Töne, Farben, Formen, Bewegungen und Düfte wahrzunehmen. Die Sphärenharmonie betrifft nicht nur das Empfindungsvermögen. Sie ist auch ein Wort der Weisheit, das eine Richtung vorgibt, der man folgen soll und das die göttlichen Gesetze in die Seele desjenigen einprägt, dem das Privileg zuteil wurde, sie wenigstens ein Mal zu hören.
Les montagnes, les arbres, les mers, la terre entière, mais aussi les soleils, les étoiles… toute la création n’est que musique. Cette symphonie de tout l’univers, des poètes, des philosophes comme Pythagore ou Platon l’ont appelée « l’harmonie des sphères ». Tout ce qui existe émet des sons, mais évidemment pas des sons dans le sens où nous comprenons généralement le mot « son ». L’harmonie des sphères est cette synthèse de tous les langages dont se sert la création pour se manifester.
Dans la nature, nous distinguons non seulement des sons, mais des couleurs, des mouvements, des parfums, des formes, car nos organes des sens nous donnent une perception différenciée des choses. Mais au-delà de nos cinq sens physiques, nous possédons d’autres organes qui sont capables de faire la synthèse de toutes ces perceptions, et dans certains moments exceptionnels il est possible de saisir la création à la fois comme sons, couleurs, formes, mouvements, parfums. Cette harmonie des sphères ne touche pas seulement la sensibilité. C’est aussi une parole de sagesse qui donne la direction à suivre, qui inscrit la loi divine dans l’âme de celui qui a eu le privilège de l’entendre au moins une fois.
Toda a criação – as montanhas, as árvores, os mares, a terra inteira, mas também os sóis, as estrelas... – não é outra coisa senão música. Certos poetas, certos filósofos como Pitágoras e Platão, chamaram a essa sinfonia de todo o universo “a harmonia das esferas”. Tudo o que existe emite sons, mas, evidentemente, não são sons no sentido em que geralmente compreendemos a palavra “sons”. A harmonia das esferas é a sínteses de todas as linguagens de que a criação se serve para se manifestar.
Na natureza, nós distinguimos não só sons, mas também cores, movimentos, perfumes, formas, pois os nossos órgãos dos sentidos dão-nos uma perceção diferenciada das coisas. Mas, para além dos cinco sentidos físicos, nós possuímos outros órgãos que são capazes de fazer a síntese de todas essas perceções, e em certos momentos excecionais é possível apreender a criação simultaneamente como sons, cores, formas, movimentos, perfumes. Esta harmonia das esferas não diz respeito unicamente à sensibilidade. É também uma palavra de sabedoria que indica a direção a seguir, que inscreve a lei divina na alma daquele que teve o privilégio de a ouvir ao menos uma vez.
Las montañas, los árboles, los mares, la tierra entera, pero también los soles, las estrellas… toda la creación es sólo música. Esta sinfonía de todo el universo, poetas, filósofos como Pitágoras o Platón, la han llamado «armonía de las esferas». Todo lo que existe emite sonidos, pero evidentemente no son sonidos en el sentido que nosotros comprendemos generalmente la palabra «sonidos». La armonía de las esferas es esta síntesis de todos los lenguajes de los que se sirve la creación para manifestarse.
En la naturaleza, distinguimos no solamente sonidos, sino también colores, movimientos, perfumes, formas, porque nuestros órganos de los sentidos nos dan una percepción diferenciada de las cosas. Pero más allá de nuestros cinco sentidos físicos, poseemos otros órganos que son capaces de sintetizar todas estas percepciones, y en ciertos momentos excepcionales es posible alcanzar la creación a la vez como sonidos, colores, formas, movimientos, perfumes. Esta armonía de las esferas no alcanza solamente la sensibilidad. Es también una palabra de sabiduría que da la dirección a seguir, que inscribe la ley divina en el alma de aquel que ha tenido el privilegio de escucharla al menos una vez.
Горы, деревья, моря, вся земля, но также и солнце, звезды… все творение есть музыка. Эту симфонию вселенной поэты, философы, как Пифагор или Платон, называли «гармонией сфер». Все, что существует, испускает звуки, но очевидно звуки не в том смысле, в каком мы обычно понимаем слово «звук». Гармония сфер – это синтез всех языков, которыми пользуется творение, чтобы проявиться.
В природе мы различаем не только звуки, но цвета, движения, запахи, формы, так как наши органы чувств дают нам различное восприятие вещей. Но сверх наших пяти чувств мы обладаем другими органами, которые способны синтезировать все эти ощущения, и в некоторые исключительные моменты мы можем уловить творение сразу как звуки, цвета, формы, движения, запахи. Эта гармония сфер затрагивает не только чувствительность. Это также и слово мудрости, которое определяет направление развития, и которое вписывает божественный закон в душу того, кто имел привилегию услышать ее хотя бы раз.
Întreaga creație este numai muzică: munții, arborii, marea, întreg pământul, dar și soarele, stelele...Această simfonie a întregului univers a fost denumită „armonia sferelor” de unii poeți, filosofi, ca Pitagora sau Platon. Tot ce există emite niște sunete, dar evident nu niște sunete în sensul în care înțelegem în general cuvântul „sunet”. Armonia sferelor este această sinteză a tuturor limbajelor folosite de creație pentru a se manifesta.
În natură distingem nu numai sunete, dar și culori, mișcări, parfumuri, forme, fiindcă organele simțurilor noastre ne dau o percepție diferențiată a lucrurilor. Dincolo de cele cinci simțuri fizice, noi posedăm și alte organe capabile să facă sinteza tuturor acestor percepții, și în anumite momente excepționale este posibil să simțim în același timp creația ca sunete, culori, forme, mișcări, parfumuri. Această armonie a sferelor nu atinge numai sensiblitatea. Este deopotrivă un cuvânt de înțelepciune ce arată calea de urmat, ce înscrie legea divină în sufletul celui care a avut privilegiul de a o asculta cel puțin o dată.
De bergen, de bomen, de zeeën, de ganse aarde, maar ook de zon, de sterren… heel de schepping is alleen maar muziek. Deze symfonie van heel het universum noemden dichters en filosofen zoals Pythagoras of Plato ‘de harmonie der sferen’. Alles wat bestaat zendt klanken uit, maar uiteraard niet de klanken die wij in het algemeen onder het woord ‘klanken’ verstaan. De harmonie der sferen is de synthese van alle talen die de schepping gebruikt om zich te manifesteren.
In de natuur onderscheiden we niet alleen geluiden, maar ook kleuren, bewegingen, geuren, vormen, want onze zintuigen geven ons een gedifferentieerde waarneming van de dingen. Maar boven onze vijf fysieke zintuigen bezitten we nog andere organen, die in staat zijn om een synthese te maken van al deze waarnemingen, en in bepaalde, uitzonderlijke momenten is het mogelijk de schepping tegelijk te ervaren als klanken, kleuren, vormen, bewegingen, geuren. Deze harmonie der sferen beroert niet alleen het gevoel. Het is tevens een woord van wijsheid dat de te volgen richting aangeeft, dat de goddelijke wet in de ziel grift van degene, die het voorrecht heeft gehad haar ten minste één keer te horen.
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento