Ideale spirituale - aspirazione a gioie più grandi / Spiritual Ideal - aspiration to greater joy / Idéal spirituel - aspiration à des joies plus grandes

Pur riconoscendo che è importante avere un ideale, la maggior parte degli esseri umani ha paura di dovergli sacrificare qualcosa. È la paura che impedisce loro di fare certe rinunce. Ora, la paura nasce dall’ignoranza. Quanti credono che un ideale spirituale li priverà delle gioie e dei piaceri della vita! No, al contrario: avere un ideale spirituale significa aspirare a gioie più grandi rispetto a quelle di cui ci si accontentava fino ad allora.
In tutti coloro che conducono una vita ordinaria, prosaica, i cinque sensi si atrofizzano. Lo spiritualista, invece, percepisce le sfumature e le sottigliezze degli esseri e delle cose. Egli non solo non si priva di alcuna gioia, ma inoltre moltiplica i piaceri che può assaporare e ne eleva la qualità. Sì, perché tutta la natura è pronta a riversare i suoi tesori nell’anima e nello spirito di chi apre la propria intelligenza e il proprio cuore.

Even if they recognize how important it is to have an ideal, most people are afraid of having to sacrifice something for it. It is fear that prevents them from renouncing certain things. But fear is born of ignorance. So many people imagine a spiritual ideal will deprive them of life’s joys and pleasures! And yet the opposite is true: to have a spiritual ideal is to aspire to greater joys than the ones you were once content with.
The five senses atrophy in those who lead an ordinary, mundane life. Those with a spiritual outlook, on the other hand, can sense the nuances and subtleties of beings and things. Not only are they not deprived of any joys, they actually increase the pleasures they are able to experience and heighten their quality. For the whole of nature is ready to shower its treasures upon the soul and spirit of those whose intelligence and heart are open to receive them.

Selbst wenn sie anerkennen, dass es wichtig ist, ein Ideal zu haben, haben die meisten Menschen doch Angst, ihm etwas opfern zu müssen. Die Angst hindert sie daran, auf bestimmte Dinge zu verzichten. Dabei entsteht Angst aus Unwissenheit. Wie viele stellen sich vor, ein spirituelles Ideal nehme ihnen die Freuden und Vergnügen des Lebens weg! Nein, im Gegenteil. Ein spirituelles Ideal zu haben, bedeutet, nach größeren Freuden zu streben, als nach jenen, mit denen man sich bisher zufriedengab.
Bei allen, die ein gewöhnliches und prosaisches Leben führen, verkümmern die fünf Sinne. Der Spiritualist hingegen fühlt die Nuancen und Feinheiten der Wesen und Dinge. Es mangelt ihm an keiner Freude, und obendrein vermehrt er das Vergnügen, das er kosten kann, und erhöht dessen Qualität. Denn die gesamte Natur ist bereit, ihre Schätze in die Seele und den Geist desjenigen fließen zu lassen, der seine Intelligenz und sein Herz öffnet.

Même s’ils reconnaissent qu’il est important d’avoir un idéal, la plupart des humains ont peur de devoir lui sacrifier quelque chose. C’est la peur qui les empêche de faire certains renoncements. Or, la peur naît de l’ignorance. Combien s’imaginent qu’un idéal spirituel les privera des joies et des plaisirs de la vie ! Non, au contraire, avoir un idéal spirituel, c’est aspirer à des joies plus grandes que celles dont on se contentait jusque-là.
Chez tous ceux qui mènent une vie ordinaire, prosaïque, les cinq sens s’atrophient. Le spiritualiste, au contraire, ressent les nuances et les subtilités des êtres et des choses. Non seulement il ne se prive d’aucune joie, mais il multiplie les plaisirs qu’il peut goûter et il en élève la qualité. Car toute la nature est prête à déverser ses trésors dans l’âme et dans l’esprit de celui qui ouvre son intelligence et son cœur.

Mesmo que reconheçam que é importante ter um ideal, a maior parte dos humanos receiam ter de lhe sacrificar alguma coisa. É o medo que os impede de fazer certas renúncias. Ora, o medo nasce da ignorância. Quantos não imaginam que um ideal espiritual os privará das alegrias e dos prazeres da vida! Não, pelo contrário, ter um ideal espiritual é aspirar a alegrias muito maiores do que aquelas com as quais as pessoas se contentavam até então.
Em todos aqueles que vivem uma vida vulgar, prosaica, os cinco sentidos atrofiam-se. O espiritualista, pelo contrário, sente as nuances e as subtilezas dos seres e das coisas. Eles não só não se privam de qualquer alegria, como multiplicam os prazeres que podem sentir e elevam a sua qualidade, pois toda a natureza está pronta a derramar os seus tesouros na alma e no espírito daquele que abre a sua inteligência e o seu coração.

Incluso si reconocen que es importante tener un ideal, la mayoría de los humanos temen tener que sacrificarle alguna cosa. Es el miedo el que les impide hacer algunas renuncias. Ahora bien, el miedo nace de la ignorancia. ¡Cuántos se imaginen que un ideal espiritual les privará de las alegrías y de los placeres de la vida! No, al contrario, tener un ideal espiritual, es aspirar a alegrías más grandes que aquellas con las que se contentaba hasta ahora.
En todos aquellos que llevan una vida ordinaria, prosaica, los cinco sentidos se atrofian. Por el contrario, el espiritualista, siente los matices y las sutilezas de los seres y de las cosas. No sólo no se priva de ninguna alegría, sino que multiplica los placeres que puede saborear y eleva su calidad. Porque toda la naturaleza está preparada para derramar sus tesoros en el alma y en el espíritu de aquel que abre su inteligencia y su corazón.

Даже признавая важность духовного идеала, большинство людей боится, что ради него придется чем-нибудь пожертвовать. Этот страх и мешает им кое от чего отказаться. Но страх рождается от невежества. Многие думают, что духовный идеал лишит их радостей и удовольствий этой жизни! Напротив, иметь духовный идеал означает стремление к большим радостям, чем те, которыми люди до этого довольствовались.
У всех, кто ведет обычную, прозаическую жизнь, пять чувств атрофируются. Духовный человек, напротив, распознает в людях и вещах нюансы и тонкости. Он не только не лишается ни одной радости, но еще и множит удовольствия, которые может испробовать, повышая их качество. Ведь вся природа готова излить свои богатства в душу и дух того, кто открыл свой ум и свое сердце.

Deși recunosc că este important să aibă un ideal, celor mai mulți oameni le este frică să îi sacrifice ceva. Frica îi împiedică să renunțe la câte ceva. Or, frica naște ignoranța. Mulți își închipuie că un ideal spiritual îi va lipsi de unele bucurii și plăceri ale vieții! Nu, dimpotrivă, a avea un ideal spiritual înseamnă a aspira la niște bucurii mai mari decât cele avute până atunci.
Cele cinci simțuri se atrofiază la toți cei care duc o viață obișnuită, prozaică. Dimpotrivă, spiritualistul resimte nuanțele și subtilitățile ființelor și lucrurilor. Nu numai că nu se lipsește de nici o bucurie, dar el multiplică plăcerile ce le poate gusta și le sporește calitatea. Fiindcă natura este pregătită să-și reverse comorile sale în sufletul și spiritul celui care își deschide inteligența și inima.

Zelfs als ze toegeven dat het belangrijk is een ideaal te hebben, zijn de meeste mensen bang om iets te moeten opofferen. Het is de angst die hen ervan weerhoudt zich iets te ontzeggen. Echter, angst komt voort uit onwetendheid. Zovelen stellen zich voor dat een spiritueel ideaal hen zal beroven van de vreugden en genoegens van het leven! Nee, integendeel, een spiritueel ideaal hebben is streven naar grotere vreugden dan die, waarmee je tot nu toe tevreden was.
Bij allen die een gewoon, prozaïsch leven leiden, gaan de vijf zintuigen achteruit. De spiritualist echter voelt de nuances en subtiliteiten van wezens en dingen. Niet alleen ontzegt hij zich geen enkele vreugde, maar hij vermeerdert de genoegens die hij ervaart en verhoogt de kwaliteit ervan. Want heel de natuur staat klaar om zijn schatten uit te storten in de ziel en de geest van degene die zijn verstand en hart opent.

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov