Dal momento che ignorano ciò che un Maestro possa rappresentare per loro, alcuni discepoli non trovano il comportamento da adottare nei suoi confronti. Impediscono quindi al Maestro di essere loro utile tanto quanto invece egli potrebbe e vorrebbe, e ostacolano così il proprio avanzamento. Sta al discepolo scoprire quali debbano essere le relazioni con il suo Maestro, come considerarlo e come comportarsi con lui. Non è compito del Maestro fargli delle raccomandazioni a questo proposito.
Un vero Maestro si accontenta di dare il suo insegnamento e lascia liberi i discepoli. Non dirà mai: dovete rispettarmi, ammirarmi, obbedirmi… Mai! Per prima cosa perché è inutile: non si può mai imporre veramente il rispetto, l’ammirazione o l’obbedienza; e in secondo luogo perché il Maestro non ne ha bisogno: ha altre fonti di gioia e di soddisfazione. Sono i discepoli che, per la propria evoluzione, devono trovare l'atteggiamento migliore da avere verso il proprio Maestro, sia che egli si trovi ancora sulla terra, sia che si trovi nell’altro mondo.
Un vero Maestro si accontenta di dare il suo insegnamento e lascia liberi i discepoli. Non dirà mai: dovete rispettarmi, ammirarmi, obbedirmi… Mai! Per prima cosa perché è inutile: non si può mai imporre veramente il rispetto, l’ammirazione o l’obbedienza; e in secondo luogo perché il Maestro non ne ha bisogno: ha altre fonti di gioia e di soddisfazione. Sono i discepoli che, per la propria evoluzione, devono trovare l'atteggiamento migliore da avere verso il proprio Maestro, sia che egli si trovi ancora sulla terra, sia che si trovi nell’altro mondo.
Not knowing what a Master can represent for them, some disciples do not know how to behave towards him. So they prevent him from being as useful to them as he could be and would like to be, thus hindering their own development. It is up to the disciple to discover how to relate to the Master, how to regard him and behave towards him. It is not for the Master to make recommendations on the matter.
A true Master merely gives his teaching and allows his disciples freedom. He will never say, ‘You must respect me, admire me, obey me…’ Never. Firstly, because there is no point: you can never really impose respect, admiration or obedience. Then, because the Master does not need those things: he has other sources of joy and satisfaction. It is up to the disciples, for their own evolution, to find the best way to be in relation to their Master, whether he is still on earth or in the next world.
A true Master merely gives his teaching and allows his disciples freedom. He will never say, ‘You must respect me, admire me, obey me…’ Never. Firstly, because there is no point: you can never really impose respect, admiration or obedience. Then, because the Master does not need those things: he has other sources of joy and satisfaction. It is up to the disciples, for their own evolution, to find the best way to be in relation to their Master, whether he is still on earth or in the next world.
Aus Unwissenheit darüber, was ein Meister für sie darstellen kann, finden einige Schüler nicht heraus, welches Verhalten sie ihm gegenüber an den Tag legen sollen. Sie hindern ihn also daran, ihnen so nützlich zu sein wie er könnte und wollte, und hemmen damit ihren eigenen Fortschritt. Der Schüler selbst muss herausfinden, welche Beziehungen er zu seinem Meister pflegen muss, wie er ihn betrachten und sich mit ihm verhalten soll. Es ist nicht Aufgabe des Meisters, darüber Empfehlungen abzugeben.
Ein wahrer Meister begnügt sich damit, seine Lehre zu geben und lässt seine Schüler frei. Er wird nie zu ihnen sagen: ihr sollt mich respektieren, bewundern, mir gehorchen… Niemals. Erstens, weil es nichts nützt – man kann nie wirklich Respekt, Bewunderung oder Gehorsam erzwingen. Zweitens, weil der Meister es nicht braucht – er hat andere Quellen der Freude und Befriedigung. Die Schüler müssen für ihre eigene Entwicklung die beste Haltung ihrem Meister gegenüber herausfinden, egal ob dieser noch auf der Erde oder schon in der anderen Welt lebt.
Ein wahrer Meister begnügt sich damit, seine Lehre zu geben und lässt seine Schüler frei. Er wird nie zu ihnen sagen: ihr sollt mich respektieren, bewundern, mir gehorchen… Niemals. Erstens, weil es nichts nützt – man kann nie wirklich Respekt, Bewunderung oder Gehorsam erzwingen. Zweitens, weil der Meister es nicht braucht – er hat andere Quellen der Freude und Befriedigung. Die Schüler müssen für ihre eigene Entwicklung die beste Haltung ihrem Meister gegenüber herausfinden, egal ob dieser noch auf der Erde oder schon in der anderen Welt lebt.
Par ignorance de ce qu’un Maître peut représenter pour eux, certains disciples ne trouvent pas quel comportement adopter vis-à-vis de lui. Ils l’empêchent donc de leur être utile autant qu’il le pourrait, autant qu’il le voudrait, et ils entravent ainsi leur propre avancement. C’est au disciple de découvrir ce que doivent être ses relations avec son Maître, comment le considérer et se conduire avec lui. Ce n’est pas au Maître de lui faire des recommandations à ce sujet.
Un vrai Maître se contente de donner son enseignement et il laisse ses disciples libres. Il ne leur dira jamais : vous devez me respecter, m’admirer, m’obéir… jamais. D’abord parce que c’est inutile : on n’impose jamais vraiment le respect, l’admiration ou l’obéissance. Ensuite, parce que le Maître n’en a pas besoin : il a d’autres sources de joie et de satisfaction. Ce sont les disciples qui, pour leur évolution, doivent trouver la meilleure attitude à avoir envers leur Maître, qu’il soit encore sur la terre ou dans l’autre monde.
Un vrai Maître se contente de donner son enseignement et il laisse ses disciples libres. Il ne leur dira jamais : vous devez me respecter, m’admirer, m’obéir… jamais. D’abord parce que c’est inutile : on n’impose jamais vraiment le respect, l’admiration ou l’obéissance. Ensuite, parce que le Maître n’en a pas besoin : il a d’autres sources de joie et de satisfaction. Ce sont les disciples qui, pour leur évolution, doivent trouver la meilleure attitude à avoir envers leur Maître, qu’il soit encore sur la terre ou dans l’autre monde.
Por ignorarem aquilo que um Mestre pode representar para si próprios, certos discípulos não descobrem que comportamento devem adotar em relação a ele. Impedem-no, por isso, de lhes ser útil tanto quanto ele poderia e gostaria, entravando assim o seu próprio avanço. Cabe ao discípulo descobrir o que devem ser as suas relações com o seu Mestre, como o considerar e como agir em relação a ele. Não cabe ao Mestre fazer-lhe recomendações a este respeito.
Um verdadeiro Mestre limita-se a dar o seu ensinamento e deixa os seus discípulos livres. Ele nunca lhes dirá: vós deveis respeitar-me, admirar-me, obedecer-me… Nunca. Primeiro, porque isso é inútil: nunca se impõe verdadeiramente o respeito, a admiração ou a obediência. Em seguida, porque o Mestre não necessita disso, tem outras fontes de alegria e de satisfação. São os discípulos que, para a sua evolução, devem encontrar a melhor atitude a ter para com o seu Mestre, quer ele esteja ainda na terra, quer esteja já no outro mundo.
Um verdadeiro Mestre limita-se a dar o seu ensinamento e deixa os seus discípulos livres. Ele nunca lhes dirá: vós deveis respeitar-me, admirar-me, obedecer-me… Nunca. Primeiro, porque isso é inútil: nunca se impõe verdadeiramente o respeito, a admiração ou a obediência. Em seguida, porque o Mestre não necessita disso, tem outras fontes de alegria e de satisfação. São os discípulos que, para a sua evolução, devem encontrar a melhor atitude a ter para com o seu Mestre, quer ele esteja ainda na terra, quer esteja já no outro mundo.
Por ignorancia de lo que un Maestro puede representar para ellos, ciertos discípulos no saben qué comportamiento deben adoptar ante él. Le impiden pues que les sea útil tanto como pudiera o como quisiera, entorpeciendo así su propio progreso. Le corresponde al discípulo descubrir cuáles deben ser sus relaciones con su Maestro, cómo considerarlo y comportarse ante él. No es el Maestro quien debe hacerle recomendaciones a este respecto.
Un verdadero Maestro se contenta con dar su enseñanza y deja a sus discípulos libres. Nunca les dirá: debéis respetarme, admirarme, obedecerme… Nunca. En primer lugar, porque es inútil: nunca se impone verdaderamente el respeto, la admiración o la obediencia. En segundo lugar, porque el Maestro no tiene necesidad de ello: tiene otras fuentes de felicidad y de satisfacción. Son los discípulos quienes, para su evolución, deben encontrar la mejor actitud a adoptar frente a su Maestro, esté aún en la tierra o en el otro mundo.
Un verdadero Maestro se contenta con dar su enseñanza y deja a sus discípulos libres. Nunca les dirá: debéis respetarme, admirarme, obedecerme… Nunca. En primer lugar, porque es inútil: nunca se impone verdaderamente el respeto, la admiración o la obediencia. En segundo lugar, porque el Maestro no tiene necesidad de ello: tiene otras fuentes de felicidad y de satisfacción. Son los discípulos quienes, para su evolución, deben encontrar la mejor actitud a adoptar frente a su Maestro, esté aún en la tierra o en el otro mundo.
Не ведая, что может представлять для них Учитель, некоторые ученики не могут найти правильного к нему отношения. Этим они не позволяют ему быть полезным в той мере, в какой он мог бы быть полезным, в какой он хотел бы быть полезным, а значит – препятствуют своему развитию. Открыть, какими должны быть отношения с Учителем, как его воспринимать и как себя с ним вести, ученик должен сам. Учитель не должен давать на этот счет рекомендаций.
Настоящий Учитель довольствуется тем, что дает учение и оставляет своим ученикам свободу. Он никогда им не скажет: «Вы должны меня уважать, слушать, восхищаться мною…» Никогда. Во-первых, потому что это бесполезно: невозможно навязать уважение, послушание или восхищение. Во-вторых, потому что Учителю это не нужно: он черпает радость и удовлетворение в другом. А вот найти правильное отношение к Учителю должны сами ученики, будь Учитель еще на земле, или уже в ином мире.
Настоящий Учитель довольствуется тем, что дает учение и оставляет своим ученикам свободу. Он никогда им не скажет: «Вы должны меня уважать, слушать, восхищаться мною…» Никогда. Во-первых, потому что это бесполезно: невозможно навязать уважение, послушание или восхищение. Во-вторых, потому что Учителю это не нужно: он черпает радость и удовлетворение в другом. А вот найти правильное отношение к Учителю должны сами ученики, будь Учитель еще на земле, или уже в ином мире.
Din ignoranța a ceea ce un Maestru poate reprezenta pentru ei, unii discipoli nu reușesc să găsească un comportament adecvat față de el. Ei îl împiedică deci să le devină folositor atât cât ar putea, atât cât ar dori, și își blochează astfel propria evoluție. Discipolul trebuie să descopere ce relații să aibă cu Maestrul său, cum să îl considere și să se poarte cu el. Nu Maestrul îi face niște recomandări în acest sens.
Un adevărat Maestru se mulțumește să dea învățământul său și să-și lase liberi discipolii. El nu le va spune niciodată: trebuie să mă respectați, să mă admirați, să mă ascultați...Niciodată. Mai întâi fiindcă este inutil: respectul, admirația sau supunerea nu se impun cu adevărat niciodată. Apoi, fiindcă un Maestru nu are nevoie: el are alte surse de bucurie și satisfacție. Pentru evoluția lor, discipolii trebuie să găsească cea mai bună atitudine în fața Maestrului lor, fie că acesta se mai află pe pământ sau în lumea de dincolo.
Un adevărat Maestru se mulțumește să dea învățământul său și să-și lase liberi discipolii. El nu le va spune niciodată: trebuie să mă respectați, să mă admirați, să mă ascultați...Niciodată. Mai întâi fiindcă este inutil: respectul, admirația sau supunerea nu se impun cu adevărat niciodată. Apoi, fiindcă un Maestru nu are nevoie: el are alte surse de bucurie și satisfacție. Pentru evoluția lor, discipolii trebuie să găsească cea mai bună atitudine în fața Maestrului lor, fie că acesta se mai află pe pământ sau în lumea de dincolo.
Door onwetendheid over wat een Meester voor hen kan betekenen, weten sommige leerlingen niet hoe ze zich tegenover hem dienen te gedragen. Zij verhinderen hem dus dat hij voor hen zo nuttig mogelijk zou kunnen zijn, zo veel als hij zou willen, en zij belemmeren zo hun eigen vooruitgang. De leerling dient te ontdekken hoe zijn houding moet zijn tegenover zijn Meester, hoe hem te beschouwen en hoe hij zich tegenover hem dient te gedragen. Het is niet de Meester die hem richtlijnen moet geven op dit punt.
Een echte Meester volstaat met zijn leer over te dragen en laat zijn leerlingen vrij. Hij zegt hun nooit: je moet respect hebben voor mij, mij bewonderen, mij gehoorzamen... Nooit. Ten eerste omdat het zinloos is: je dwingt nooit iemand tot respect, bewondering en gehoorzaamheid. Vervolgens omdat de Meester dat niet nodig heeft: hij heeft andere bronnen van vreugde en voldoening. Leerlingen dienen voor hun ontwikkeling zelf de beste houding te vinden ten opzichte van hun Meester, het zij op aarde, het zij in de andere wereld.
Een echte Meester volstaat met zijn leer over te dragen en laat zijn leerlingen vrij. Hij zegt hun nooit: je moet respect hebben voor mij, mij bewonderen, mij gehoorzamen... Nooit. Ten eerste omdat het zinloos is: je dwingt nooit iemand tot respect, bewondering en gehoorzaamheid. Vervolgens omdat de Meester dat niet nodig heeft: hij heeft andere bronnen van vreugde en voldoening. Leerlingen dienen voor hun ontwikkeling zelf de beste houding te vinden ten opzichte van hun Meester, het zij op aarde, het zij in de andere wereld.
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento