Possedete talmente tanti tesori sepolti in voi! Perché di quei tesori non dovrebbe trasparire niente all’esterno?
Lasciate quindi da parte tutte le ragioni per essere tristi, e cercate invece quelle che avete per essere allegri. Con l'allegria si dà, e con il dispiacere si prende. Dovete dire a voi stessi che se in certi giorni non potete più ridere, è perché vi state allontanando dalla giusta via."
"Do not wait for others to bring you life, to bring you love, to bring you joy: you must first open the sources of life, love and joy that are in you. To receive, you must begin by giving. Some will say they are too overwhelmed by grief and sadness to be able to give anything. No, this is no argument, and such an attitude will only maintain those states. They should divorce their grief and sadness at once! They must write them a letter this very day: ‘Dear sadness, darling grief, I have decided to leave you.’ ‘How could you?’ they will say. ‘We were so comfortable together!’ And you will reply, ‘Maybe you were, but I’m not, so I’m leaving you.’ And from then on, let your expression convey this separation.
There are so many treasures buried within you. Why should none of them be seen? So put aside all your reasons for being sad, and look for reasons to be cheerful. With cheerfulness you give, and with despondency you take. Realize that if there are days when you cannot laugh it is because you are straying from the right path."
"N’attendez pas que les autres vous apportent la vie, qu’ils vous apportent l’amour, qu’ils vous apportent la joie : c’est vous d’abord qui devez ouvrir en vous les sources de la vie, de l’amour et de la joie. Pour recevoir, il faut commencer par donner. Certains diront qu’ils sont trop accablés par le chagrin et la tristesse pour pouvoir donner quoi que ce soit. Non, ce n’est pas un bon argument et cette attitude ne sert qu’à entretenir ces états. Qu’ils divorcent tout de suite d’avec ce chagrin et cette tristesse ! Aujourd’hui même, qu’ils leur écrivent une lettre : « Chère tristesse, chagrin chéri, j’ai décidé de vous abandonner. – Comment cela ? diront-ils, nous étions si bien ensemble ! » Et vous répondrez : « Oui, vous, peut-être, mais pas moi, alors je vous quitte. » Et que, dès maintenant, votre regard traduise cette séparation.
Vous possédez tellement de trésors enfouis, pourquoi faut-il qu’il n’en transparaisse rien à l’extérieur ? Laissez donc de côté toutes les raisons d’être triste et cherchez celles que vous avez d’être gai. Par la gaieté on donne, et par le chagrin on prend. Dites-vous bien que si certains jours vous ne pouvez plus rire, c’est que vous vous écartez de la voie juste."
Vrolijkheid - een manier om onze innerlijke schatten te verdelen
"Wacht niet tot de anderen jou het leven brengen, jou de liefde brengen, tot ze jou vreugde brengen: jij moet eerst in jezelf de bronnen openen van het leven, de liefde en de vreugde. Om te ontvangen moet je beginnen met geven. Sommigen zullen zeggen dat ze te overstelpt zijn door verdriet en droefheid, om wat dan ook te kunnen geven. Nee, dat is geen goed argument en met zo’n houding zet je die toestand alleen maar voort. Zij dienen zich onmiddellijk te ontdoen van dat verdriet en die droefheid! Vandaag nog moeten ze hun een brief schrijven: ‘Beste verdriet, lieve droefheid, ik heb besloten jullie te verlaten.’ – ‘Hoezo?’ zullen ze zeggen, we konden het zo goed vinden samen!’ En jij zult antwoorden: ‘Ja, jullie misschien, maar ik niet, dus ik verlaat jullie. En mag ogenblikkelijk jouw blik deze scheiding weerspiegelen.Je bezit zoveel verborgen schatten, waarom zou je er aan de buitenkant niets van laten doorschijnen? Laat voortaan alle redenen tot verdriet terzijde en zoek die waarvan je vrolijk wordt. Door vrolijkheid geef je, en door verdriet neem je. Besef dat als je sommige dagen niet meer kunt lachen, je van het juiste pad afdwaalt."
Alegria - uma maneira de distribuir os nossos tesouros interiores
"Não espereis que os outros vos tragam a vida, que eles vos tragam o amor, que eles vos tragam a alegria: vós é que deveis começar por abrir em vós as fontes da vida, do amor e da alegria. Para se receber, é preciso começar por dar. Alguns dirão que estão afetados pelo desgosto e pela tristeza ao ponto de não conseguirem dar o que quer que seja. Não, não é um bom argumento, e essa atitude só serve para alimentar aqueles estados. Eles devem divorciar-se imediatamente desse desgosto e dessa tristeza! Que escrevam hoje mesmo uma carta: «Cara tristeza, desgosto querido, decidi abandonar-vos.» «Que conversa é essa?, perguntarão o desgosto e a tristeza. Nós estávamos tão bem juntos!» E vós respondereis: «Vós, talvez; mas eu não. Por isso, deixo-vos.» E, a partir desse momento, o vosso olhar deve traduzir essa separação.Vós possuís tantos tesouros escondidos… Por que é que não há-de transparecer nada deles no exterior? Deixai de lado, pois, todas as razões para estardes tristes e procurai os motivos que tendes para estardes alegres. Pela alegria dá-se e pelo desgosto tira-se. Tomai consciência de que, se em certos dias não conseguis rir, é porque vos afastastes da via justa."
"Wartet nicht darauf, dass die Anderen euch das Leben, die Liebe und die Freude bringen; ihr selbst müsst zuerst in euch die Quellen des Lebens, der Liebe und der Freude öffnen. Um zu empfangen, muss man beginnen, zu geben. Einige werden sagen, sie seien zu sehr von Kummer und Traurigkeit niedergedrückt, um auch nur das Geringste geben zu können. Nein, das ist kein gutes Argument und diese Haltung trägt nur dazu bei, solche Zustände aufrecht zu erhalten. Sie sollten sich sofort von diesem Kummer und dieser Traurigkeit „scheiden lassen“! Noch heute sollten sie ihnen einen Brief schreiben: »Liebe Traurigkeit, geliebter Kummer, ich habe beschlossen, euch zu verlassen«. »Wie bitte?«, werden diese entgegnen, »Wir hatten es doch so schön miteinander!« Und ihr antwortet: »Ja, ihr vielleicht, aber nicht ich, also verlasse ich euch jetzt.« Euer Blick sollte ab sofort diese Trennung ausdrücken.
Ihr besitzt so viele verborgene Schätze, warum dürfen die nicht nach außen dringen? Lasst also alle Gründe, traurig zu sein, beiseite und sucht jene, fröhlich zu sein. Durch die Fröhlichkeit gibt man und durch den Kummer nimmt man. Sagt euch selbst, dass, wenn ihr an manchen Tagen nicht mehr lachen könnt, ihr dabei seid, vom guten Weg abzudriften."
Veselie - o modalitate de a ne împărți comorile interioare
"Nu așteptați ca alții să vă aducă viața, să vă aducă iubirea, să vă aducă bucuria: voi trebuie să fiți primii care să deschideți în sinea voastră sursele vieții, ale iubirii și bucuriei. Pentru a primi, trebuie să începeți prin a dărui. Unii vor spune că sunt prea copleșiți de necazuri și tristețe pentru a putea oferi ceva. Nu, nu este un argument bun și această atitudine nu face decât să întrețină aceste stări. Să renunțe imediat la necaz și tristețe! Să le scrie chiar azi o scrisoare: „Dragă tristețe, dragul meu necaz, m-am hotărât să vă părăsesc. – Cum așa? vor spune ele, eram atât de bine împreună!” Iar voi răspundeți: „Da, poate pentru voi, dar nu și pentru mine, de aceea vă părăsesc.” Iar de acum, privirea voastră va arăta această despărțire.Posedați atâtea comori ascunse, de ce nu apare nimic în exterior? Lăsați deci deoparte toate motivele de a fi triști și căutați-le pe cele ce vă aduc bucuria. Prin bucurie dăm, iar prin tristețe luăm. Spuneți-vă că, dacă în anumite zile nu puteți râde, este pentru că v-ați îndepărtat de la calea cea bună."
"Не ждите, что другие принесут вам жизнь, принесут вам любовь, принесут вам радость: прежде всего это вы сами должны открыть в себе источники жизни, любви и радости. Чтобы получить, надо начинать отдавать. Некоторые скажут, что слишком раздавлены печалью и горем, чтобы смочь давать что бы то ни было. Нет, это не аргумент и такая позиция только поддерживает такие состояния. Пусть они тут же разведутся с этой печалью и с этим горем! Сегодня же пусть они напишут им письмо: «Дорогая печаль, горе, дорогое, я решил вас оставить. – Как же так? – скажут они. – Нам было так хорошо вместе!» И вы ответите: «Да, вам, может быть, но только не мне, итак, я вас оставляю». И с этого момента пусть ваш взгляд выражает этот развод.
У вас внутри столько сокровищ, почему бы им не просвечивать наружу? Итак, оставьте в стороне все причины быть печальными и ищите причины быть радостными. Радостью даешь, печалью берешь. Скажите себе, что если в некоторые дни вы больше не можете смеяться, это потому, что вы сбились с правильного пути."
Alegría - una forma de distribuir nuestros tesoros interiores
"No esperéis que los demás os den la vida, que os den el amor o que os den la alegría: os corresponde a vosotros primero abrir en vosotros las fuentes de la vida, del amor y de la alegría. Para recibir, hay que empezar por dar. Algunos dirán que están demasiado agobiados por la pena y la tristeza para poder dar lo que sea. No, éste no es un buen argumento y esta actitud sólo sirve para mantener estos estados. ¡Que se divorcien inmediatamente de esta pena y de esta tristeza! Que hoy mismo les escriban una carta: «Querida tristeza, querida pena, he decidido abandonaros. – ¿Cómo?, dirán ellas, ¡estábamos tan bien juntos!» Y vosotros responderéis: «Si, vosotras tal vez, pero yo no, por lo tanto os dejo.» Y que a partir de ahora, vuestra mirada refleje esta separación.Poseéis tantos tesoros ocultos, ¿Por qué no dejáis transparentar nada al exterior? Dejad pues de lado todas las razones para estar tristes y buscad aquéllas que tenéis para estar alegres. A través de la alegría se da, y mediante la pena se recoge. Decíos que si algunos días no podéis reír, es porque os apartáis del camino justo. "
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento