Sepolcro - dell’essere umano: la sua natura inferiore / Tomb, The - of a human being: their lower nature / Tombeau - de l’être humain : sa nature inférieure

"È scritto nei Vangeli che, tre giorni dopo che il corpo di Gesù fu deposto dalla croce e messo nel sepolcro, Maria Maddalena, Maria, madre di Giacomo, e Salomè scoprirono che la pietra che chiudeva la tomba era rotolata via, e andarono ad annunciare ai discepoli che Gesù era risorto. Ma la cosa più importante non è la realtà materiale di questo episodio: l’essenziale è il suo significato per la nostra vita interiore, ed è l’immagine del seme che ci aiuta a capire.
Una volta messo in terra, il seme si divide in due, poi muore dopo aver lasciato uscire dal suo interno il germe di vita. Il sepolcro è la nostra natura inferiore, nella quale dobbiamo praticare un’apertura per poter uscire.
Alcuni hanno visto nel sepolcro una rappresentazione del corpo fisico, il che non è del tutto sbagliato; ma in realtà ciò che impedisce la manifestazione della vita divina, la manifestazione dello spirito, non è tanto il corpo fisico, quanto piuttosto quella corazza fluidica costituita da tutte le bramosie, da tutti i desideri e i conflitti della nostra natura inferiore. È quest'ultima che si frappone tra lo spirito e il nostro corpo fisico. Se la natura inferiore non creasse continuamente miasmi ed esalazioni di ogni genere, il nostro spirito avrebbe la perfetta padronanza sul corpo fisico."

"We are told in the Gospels that three days after Jesus’ body was brought down from the cross and placed in the tomb, Mary Magdalen, Mary, the mother of James, and Salomé found that the stone sealing the tomb had been rolled away, and they went to tell the disciples that Jesus had risen from the dead. But the material reality of this fact is not what is most important. The essential thing is the meaning for our inner life, which the image of the seed helps us to understand. 
A seed that has been placed in the soil splits into two, and then it dies, having allowed the germ of life to leave its womb. The tomb stands for our lower nature, in which we must create an opening so that we can get out. Some have seen in the image of the tomb a representation of the physical body. This is not entirely wrong, but actually it is not so much the physical body that prevents the expression of divine life and of the spirit, but rather the thick fluidic shell created by all the desire, greed and conflict in our lower nature. This comes between our spirit and our physical body, continually creating all kinds of miasma and fumes. If it were not for this, our spirit would have perfect control over our physical body."

"Il est dit dans les Évangiles que trois jours après que le corps de Jésus eut été descendu de la croix et mis au tombeau, Marie-Madeleine, Marie, mère de Jacques, et Salomé découvrirent que la pierre qui le fermait avait été roulée et elles allèrent annoncer aux disciples que Jésus était ressuscité. Mais ce n’est pas la réalité matérielle de ce fait qui est la plus importante. L’essentiel, c’est sa signification pour notre vie intérieure, ce que l’image de la graine nous aide à comprendre.
La graine mise en terre se divise en deux, puis elle meurt après avoir laissé sortir de son sein le germe de vie. Le tombeau, c’est notre nature inférieure dans laquelle nous devons pratiquer une ouverture pour pouvoir sortir. Certains ont vu dans le tombeau une représentation du corps physique, et ce n’est pas tout à fait faux, mais en réalité, ce qui empêche la manifestation de la vie divine, la manifestation de l’esprit, ce n’est pas tellement le corps physique, c’est plutôt cette carapace fluidique faite de tous les désirs, convoitises et tiraillements de notre nature inférieure. C’est elle qui s’interpose entre notre esprit et le corps physique. Si elle n’était pas en train de créer continuellement toutes sortes de miasmes et de fumées, notre esprit aurait la maîtrise parfaite du corps physique."

"Es heißt in den Evangelien, dass drei Tage nach der Abnahme vom Kreuz und der Grablegung von Jesu Körper der Stein, der das Grab verschlossen hatte, beiseite gerollt worden war. Maria Magdalena, Maria (die Mutter von Jakobus) und Salome hatten das entdeckt und verkündeten den Jüngern, dass Jesus auferstanden sei. Aber bei dieser Tatsache ist nicht die materielle Realität das Wichtigste. Das Wesentliche ist ihre Bedeutung für unser inneres Leben, und diese zu verstehen, hilft uns das Bild des Samenkorns. 
Das in die Erde gepflanzte Samenkorn spaltet sich in zwei Teile und stirbt, nachdem es aus seinem Schoß einen Lebenskeim entlassen hat. Das Grab ist unsere niedere Natur in der wir eine Öffnung anbringen müssen, um herauskommen zu können. Manche haben in dem Grab die Entsprechung zum physischen Körper gesehen, was nicht völlig falsch ist, aber in Wirklichkeit verhindert nicht so sehr der physische Körper die Offenbarung des göttlichen Lebens, des Geistes, sondern eher dieser fluidische Panzer aus all unseren Wünschen, Begierden und den Reibereien unserer niederen Natur. Sie legt sich zwischen unseren Geist und den physischen Körper. Würde sie nicht ständig alle möglichen, übelriechenden Ausdünstungen und Rauch erzeugen, dann hätte unser Geist die vollständige Herrschaft über den physischen Körper."

Sepulcro - del ser humano: su naturaleza inferior

"Se dice en los Evangelios que tres días después de que el cuerpo de Jesús fuera bajado de la cruz y colocado en su sepulcro, María Magdalena, María, la madre de Santiago, y Salomé descubrieron que la losa que cerraba el sepulcro había sido desplazada, y fueron a anunciar a los discípulos que Jesús había resucitado. Pero la realidad material de este hecho no es lo más importante. Lo esencial, es su significado para nuestra vida interior, lo que la imagen de la semilla nos ayuda a comprender. 
Una vez plantada la semilla, ésta se divide en dos y muere tras haber dejado salir de su seno el germen de vida. El sepulcro, es nuestra naturaleza inferior en la cual debemos hacer una apertura para poder salir. Algunos han visto en el sepulcro una representación del cuerpo físico, y no es del todo falso, pero en realidad, lo que impide la manifestación de la vida divina, la manifestación del espíritu, no es tanto el cuerpo físico, sino más bien esta coraza fluídica hecha de todos los deseos, codicias y tensiones de nuestra naturaleza inferior. Es ella la que se interpone entre nuestro espíritu y el cuerpo físico. Si no estuviera continuamente creando toda clase de miasmas y de humaredas, nuestro espíritu tendría el control perfecto del cuerpo físico. "

Túmulo - do ser humano: a sua natureza inferior

"Está escrito nos Evangelhos que três dias depois de o corpo de Jesus ter sido descido da cruz e posto no túmulo, Maria Madalena, Maria mãe de Tiago e Salomé descobriram que a pedra que o fechava tinha sido deslocada e foram anunciar aos discípulos que Jesus ressuscitara. Mas não é a realidade material deste facto que é a mais importante. O essencial é o seu significado para a nossa vida interior, que a imagem da semente nos ajuda a compreender.
A semente que é posta na terra divide-se em duas partes e depois morre, após ter deixado sair de dentro de si o germe da vida. O túmulo é a nossa natureza inferior, na qual devemos arranjar uma abertura para podermos sair. Alguns têm visto no túmulo uma representação do corpo físico, e isso não é totalmente falso, mas, na realidade, o que impede a manifestação da vida divina, a manifestação do espírito, não é tanto o corpo físico, é mais a carapaça fluídica constituída por todos os desejos, invejas e tensões da nossa natureza inferior. É ela que se interpõe entre o nosso espírito e o corpo físico. Se ela não estivesse sempre a criar toda a espécie de miasmas e de fumos, o nosso espírito teria o domínio perfeito do corpo físico."

"В Евангелии сказано, что по прошествии трёх дней после того, как тело Иисуса было снято с креста и положено в гробницу, Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Саломия обнаружили, что камень, который ее закрывал, был отвален, и они побежали сказать ученикам, что Иисус воскрес. Но самым важным является не материальная реальность этого факта. Главное – это его значение для вашей внутренней жизни, и это нам помогает понять образ зерна. 
Зерно, посаженное в землю, разделяется надвое, затем оно умирает, дав выйти из своего лона семени жизни. Гробница – это наша низшая природа, в которой мы должны пробить выход, чтобы суметь выйти. Некоторые увидели в гробнице представление физического тела, это отчасти верно, но на самом деле, что мешает проявлению божественной жизни, проявлению духа, так это не столько физическое тело, а скорее тот флюидный панцирь, состоящий из всех желаний, вожделений и разногласий нашей низшей природы. Именно он встает между нашим духом и физическим телом. Если бы он не создавал постоянно разного рода миазмы и дымовую завесу, наш дух совершенно бы овладел физическим телом. "

Mormânt - al ființei umane: natura sa inferioară

"Se spune în Evanghelii că după trei zile, când trupul lui Iisus a fost coborât de pe cruce și așezat în mormânt, Maria Magdalena, Maria, mama lui Iacov, și Salomea au descoperit că piatra ce îl acoperea fusese mutată și i-au anunțat pe discipoli că Iisus a înviat. Nu realitatea materială a acestei întâmplări este însă cea mai importantă. Esențialul constă în semnificația ei pentru viața noastră interioară, iar imaginea seminței ne ajută să o înțelegem.
Sămânța pusă în pământ se împarte în două, apoi moare după ce a lăsat să iasă din sânul ei germenele vieții. Mormântul este natura noastră inferioară în care trebuie să facem o deschizătură pentru a putea ieși. Unii au văzut în mormânt o reprezentare a corpului fizic, și nu este deloc fals, dar în realitate, ceea ce împiedică manifestarea vieții divine, manifestarea spiritului, nu este atât de mult corpul fizic, ci mai degrabă acea carapace fluidică formată din toate dorințele, poftele arzătoare și hărțuielile naturii noastre inferioare. Ea este cea care se interpune între spiritul nostru și corpul fizic. Dacă ea nu ar fi creat continuu tot felul de miasme și neguri, spiritul nostru ar fi stăpânit pe deplin corpul fizic."

Graf - van de mens: zijn lagere natuur

"Er staat in de Evangeliën dat drie dagen nadat het lichaam van Jezus van het kruis was genomen en in het graf gelegd, Maria Magdalena, Maria, de moeder van Jacobus en Salomé ontdekten dat de steen, die het graf afsloot was weggerold, en zij gingen de leerlingen vertellen dat Jezus was opgestaan. Maar het is niet de fysieke werkelijkheid van dat feit die het belangrijkst is. Het wezenlijke is de betekenis ervan voor ons innerlijk leven, en het beeld van het zaad helpt ons dit te begrijpen.
Het zaad dat in de grond wordt gestopt, splijt in tweeën, en dan sterft het nadat het uit zijn binnenste de levenskiem heeft laten ontspruiten. Het graf is onze lagere natuur waarin we een opening moeten maken om eruit te kunnen komen. Sommigen hebben in het graf een symbool gezien van het fysieke lichaam, en dat is niet helemaal verkeerd, maar in feite is het datgene wat de openbaring van het goddelijk leven, de openbaring van de geest verhindert niet zozeer het fysieke lichaam, maar eerder het fluïdische dekschild, gemaakt van alle verlangens, begeerten en geharrewar van onze lagere natuur. Dat is wat tussen onze geest en het fysieke lichaam staat. Als deze lagere natuur niet voortdurend bezig was allerlei soorten rook en uitwasemingen te scheppen, zou onze geest de volmaakte beheersing over het fysieke lichaam bezitten."

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov