Perseveri dunque, e alla frontiera di un'altra regione passerà ben presto un'altra dogana... fino a che arriverà, completamente liberato, in quella contrada celeste dove si fonderà con la Sorgente della vita eterna.
Se non volete essere continuamente fermati alle dogane celesti, diventate voi stessi i doganieri del vostro mondo interiore. Così come quando mangiate state attenti a non ingoiare qualsiasi cosa, allo stesso modo siate attenti alla qualità dei pensieri e dei sentimenti che lasciate entrare in voi. A ogni pensiero e sentimento che si presenta, dite: «Aspetta un po', tu... Da dove vieni?» E accettate unicamente quelli che vi rafforzeranno spiritualmente."
"Disciples who commit to the path of true evolution are like travellers crossing a border. As they are carrying all sorts of baggage, accumulated over thousands of years, they are stopped by the guards, who say, ‘My friend, the path is long and rough. These things you are laden with are cumbersome, useless and even harmful. You must leave them here.’ And they force disciples to get rid of what is heavy and dark and preventing them from being at one with the purity and light they wish to attain. Crossing the border is not easy, as it is always painful to give things up. But as the disciples wish to ascend, they must accept the cost. If they persevere, soon they will pass through customs again at the border of another region… until they reach the heavenly land fully liberated and merge with the Source of eternal life.
If you don’t want to be forever stopped by heaven’s customs, become the guard of your own inner world. When you eat, you are careful not to take just anything in; in the same way, be careful about the quality of the thoughts and feelings you allow in. To each thought and each feeling that comes to you, say, ‘Wait a moment, where have you come from?’ And only accept those that will strengthen you spiritually. "
"Le disciple qui s’engage sur la voie de la véritable évolution est comparable au voyageur qui passe une frontière. Comme il transporte avec lui toutes sortes de bagages hétéroclites accumulés depuis des millénaires, il est arrêté par des douaniers qui lui disent : « Mon ami, le chemin est long et rude, ces objets dont tu t’es chargé sont encombrants, inutiles et même nuisibles, tu dois les laisser ici. » Et ils obligent le disciple à se débarrasser de ce qui est pesant, ténébreux et qui l’empêche de vibrer à l’unisson avec la pureté et la lumière qu’il veut atteindre. Ce passage de la frontière n’est pas facile, car il est toujours douloureux de renoncer. Mais puisqu’il désire s’élever, le disciple doit en accepter le prix. Qu’il persévère et, à la frontière d’une autre région, il passera bientôt une autre douane… jusqu’à ce qu’il arrive, complètement libéré, dans cette contrée céleste où il se fusionnera avec la Source de la vie éternelle.
Si vous ne voulez pas être sans cesse arrêté par les douanes célestes, devenez vous-même le douanier de votre monde intérieur. Quand vous mangez, vous êtes attentif à ne pas avaler n’importe quoi ; de la même façon, soyez attentif à la qualité des pensées et des sentiments que vous laissez entrer en vous. À chaque pensée, à chaque sentiment qui se présente, dites : « Attends un peu, toi, d’où viens-tu ? » Et n’acceptez que ceux qui vous renforceront spirituellement."
"Ein Schüler, der sich auf den Weg der wahren Höherentwicklung begibt, ist vergleichbar mit einem Reisenden, der eine Grenze überschreitet. Weil er allerlei verschiedenartiges Gepäck mit sich trägt, das sich über die Jahrtausende angesammelt hat, wird er von Grenzwächtern angehalten, welche sagen: »Mein Freund, der Weg ist lang und streng, diese Dinge, mit denen du dich beladen hast, sind hinderlich, unnütz und sogar schädlich, du musst sie hier lassen.« Und sie zwingen den Schüler, sich von allem zu befreien, was schwer und dunkel ist und ihn daran hindert, mit der Reinheit und dem Licht, die er erreichen will, in Einklang zu schwingen. Dieser Grenzübertritt ist nicht einfach, weil es immer schmerzhaft ist, zu verzichten. Da aber der Schüler sich höher entwickeln will, muss er den Preis akzeptieren. Wenn er beharrlich weitergeht, wird er bald an der Grenze zu einer anderen Region eine weitere Grenzwache passieren, bis er total befreit in jener himmlischen Umgebung ankommt, wo er eins wird mit der Quelle des ewigen Lebens.
Wenn ihr nicht ständig durch himmlische Grenzwächter aufgehalten werden wollt, müsst ihr selbst die Grenzen eurer inneren Welt bewachen. Beim Essen achtet ihr ja bereits darauf, nicht einfach irgendetwas zu schlucken – in gleicher Weise solltet ihr auf die Qualität der Gedanken und der Gefühle achten, die ihr in euch einlasst. Sagt zu jedem Gedanken und zu jedem Gefühl: »Warte ein wenig, woher kommst du eigentlich?«, und akzeptiert nur diejenigen, welche euch spirituell stärken. "
Aduanas - existen también en el mundo espiritual
"El discípulo que se compromete en la vía de la verdadera evolución, es comparable al viajero que pasa una frontera. Como transporta con él toda clase de equipajes heteróclitos acumulados desde hace milenios, los aduaneros le retienen y le dicen: «Amigo, el camino es largo y rudo, estos objetos con los que vas cargado son pesados, inútiles, y hasta perjudiciales, debes dejarlos aquí.» Y obligan al discípulo a desembarazarse de todo lo pesado y tenebroso que le impide vibrar al unísono con la pureza y la luz que quiere alcanzar. Este paso de la frontera no es fácil, porque siempre es doloroso renunciar. Pero, como su deseo es elevarse, el discípulo debe aceptar el precio. Debe perseverar y, en la frontera de otra región, deberá pronto pasar otra aduana… hasta que llegue, completamente liberado, a esta región celestial en donde se fusionará con la Fuente de la vida eterna.Si no queréis ser detenidos sin cesar por las aduanas celestiales, debéis ser vosotros mismos los aduaneros de vuestro mundo interior. Cuando coméis, estáis atentos para no tragaros cualquier cosa; de la misma manera, estad atentos a la calidad de los pensamientos y de lo sentimientos que dejáis entrar en vosotros. A cada pensamiento, a cada sentimiento que se presente, decidle: «Espera un poco, tú, ¿de dónde vienes?» Y aceptad solamente aquéllos que os reforzarán espiritualmente."
Alfândegas - existem também no mundo espiritual
"O discípulo que se embrenha na via da verdadeira evolução é comparável ao viajante que passa uma fronteira. Como ele transporta consigo toda a espécie de bagagens esquisitas que acumulou durante milénios, é mandado parar por guardas alfandegários, que lhe dizem: «Meu amigo, o caminho é longo e duro, esses objetos com que vens carregado são incómodos, inúteis e até nocivos, tens de os deixar aqui.» E eles obrigam o discípulo a desembaraçar-se de tudo o que é pesado, tenebroso, e que o impede de vibrar em uníssono com a pureza e a luz que ele quer alcançar. Esta passagem da fronteira não é fácil, pois é sempre doloroso renunciar. Mas, como deseja elevar-se, o discípulo deve aceitar pagar esse preço. Se ele perseverar, em breve passará uma outra alfândega, na fronteira com uma outra região... até chegar, completamente livre, a esse território celeste onde se fundirá com a Fonte da vida eterna.Se não quiserdes estar sempre a ser parados nas alfândegas celestes, tornai-vos vós próprios o guarda alfandegário do vosso mundo interior. Quando comeis, estai atentos para não engolirdes seja o que for; do mesmo modo, estai atentos à qualidade dos pensamentos e dos sentimentos que deixais entrar em vós. Dizei a cada pensamento e cada sentimento que se apresenta: «Eh tu, espera aí um pouco! De onde vens?» E aceitai somente aqueles que vos reforçarão espiritualmente."
"Ученик, ступающий на путь истинной эволюции, подобен путешественнику, который переезжает границу. Так как он везет с собой разнообразный багаж, накопленный на протяжении тысячелетий, его останавливают таможенники и говорят ему: «Друг мой, путь долог и труден, эти вещи слишком загружают тебя, они бесполезны и даже вредны, ты должен их оставить здесь». И они заставляют ученика освободиться от всего тяжелого, темного, которое мешает вибрировать в унисон с чистотой и светом, которых он хочет достичь. Этот переход через границу нелегок, ибо всегда болезненно отказываться. Но так как он желает подниматься, ученик должен согласится заплатить эту цену. Пусть он будет настойчив и на границе другой области он вскоре пройдет через другую таможню… До тех пор, когда полностью освобожденный, он дойдет до той небесной местности, где сольется с Источником вечной жизни.
Если вы не хотите, чтобы вас постоянно останавливали небесные таможенники, сами становитесь таможенниками своего внутреннего мира. Когда вы едите, вы внимательны к тому, чтобы не проглотить неважно что, таким же образом будьте внимательны к мыслям и чувствам, которые вы впускаете в себя. Каждой мысли, каждому чувству, предстающим перед вами, говорите: «Подожди немного, ты откуда?» И пропускайте только те, что укрепляют вас духовно. "
Vămi - există și în lumea spirituală
"Discipolul angajat pe calea adevăratei evoluții este comparabil cu un călător care trece o graniță. Cum duce cu el tot felul de bagaje acumulate de mii de ani, vameșii îl opresc și îi spun: „Prietene, calea este lungă și grea, aceste obiecte ce te împovărează sunt inutile și chiar dăunătoare, trebuie să le lași aici.” Și îl obligă pe discipol să se descotorosească de ceea ce este greu, întunecat și îl împiedică să vibreze la unison cu puritatea și lumina ce dorește să le atingă. Această trecere a graniței nu este ușoară, fiindcă este mereu dureros să renunți. Dar cum dorește să se înalțe, discipolul trebuie să accepte prețul. Să persevereze, iar la granița altei regiuni va trece în curând de o altă vamă...până când ajunge, complet eliberat, în această țară celestă unde va fuziona cu Izvorul vieții veșnice.Dacă nu doriți să fiți opriți fără încetare de vămile celeste, deveniți voi înșivă vameșii lumii voastre interioare. Când mâncați, sunteți atenți să nu înghițiți orice; la fel, fiți atenți la calitatea gândurilor și a sentimentelor ce le lăsați să pătrundă în voi. La fiecare gând, la fiecare sentiment ce apare, spuneți-vă: „Așteaptă puțin, de unde vii tu?” Și acceptați-le numai pe cele ce vă vor întări spiritual."
Douane - bestaat ook in de spirituele wereld
"De discipel die zich op de weg van de ware evolutie begeeft, kun je vergelijken met de reiziger die een grens oversteekt. Daar hij een bonte mengeling van allerlei soorten bagage met zich meedraagt die hij gedurende duizenden jaren heeft verzameld, wordt hij tegengehouden door de douaniers die hem zeggen: ‘Vriend, de weg is lang en moeilijk, al die dingen die je met je meezeult zijn hinderlijk, onnodig en zelfs schadelijk, je moet ze hier achterlaten.’ En zij verplichten de discipel om zich te ontdoen van wat zwaar en duister is en hem verhindert om in eenklank te trillen met de zuiverheid en het licht dat hij wil bereiken. Het oversteken van de grens is niet gemakkelijk, want het is altijd pijnlijk om afstand te doen. Maar aangezien het zijn wens is om zich te verheffen moet de discipel de prijs daarvoor aanvaarden. Hij moet volhouden en, aan de grens gekomen van een andere regio, zal hij weldra een andere douanepost passeren.... tot hij, volledig bevrijd, in die hemelse wereld aankomt waar hij zal versmelten met de Bron van het eeuwige leven.Wil je niet voortdurend tegengehouden worden door de hemelse douaniers, word dan zelf de douanier van je innerlijke wereld. Wanneer je eet, let je er op dat je niet om het even wat naar binnen propt; let op dezelfde manier ook op de kwaliteit van de gedachten en gevoelens die je in jezelf binnenlaat. Zeg tegen iedere gedachte, elk gevoel dat zich aandient: ‘Wacht even, jij, waar kom jij vandaan?’ En aanvaard enkel die gedachten die je spiritueel sterker maken."
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento