Mali del mondo - anziché affliggersene, sforzarsi di rendersi utili / The world’s Misfortunes - rather than being distressed by them, seeking to be of use / Malheurs du monde - plutôt que de s’en affliger, s’efforcer de se rendre utile

"Adesso che a ogni ora del giorno e della notte giungono da tutto il mondo notizie catastrofiche, è vero che si possono continuamente avere motivi per essere tristi, ma a cosa serve? Quella tristezza non aiuterà nessuno. È meglio utilizzarla come stimolo per trovare il modo di rendersi utili. 
E per trovare il modo di rendersi utile, ciascuno dovrebbe subito iniziare sbarazzandosi dei propri assilli personali nei quali si rinchiude come in una prigione. Lo stato normale dell’essere umano deve essere la gioia, una gioia nella quale egli è in realtà più serio e più profondo di coloro che portano continuamente sul volto la traccia delle proprie preoccupazioni, per quanto legittime. Sì, perché per giungere a questa gioia, è necessario aver imparato e compreso che, lontano dai disordini e dalle tribolazioni della terra, esiste in noi una regione dove regnano la luce, l’amore e la libertà. Ed è rimanendo in contatto con questa regione che ci si renderà utili agli altri. "

"Now that news of disasters reaches us from all over the world at all hours of the day and night, it is true that there are continually reasons to be sad. But what use is this sadness? It will be of no help to anyone. It is better to use it as an incentive to find ways of being useful.
And to this end, we should each begin straight away to let go of our personal worries, in which we shut ourselves up as if in a prison. The natural state of human beings should be joy, a joy in which they are actually more serious and profound than those who continually wear their concerns, however legitimate, in the expression on their face. For to arrive at this joy, you must have learned and understood that within us is a realm where light, love and freedom reign, far from the turmoil and troubles of the world. And by remaining in touch with this region we can be useful to others."

"Maintenant qu’à toutes les heures du jour et de la nuit des nouvelles catastrophiques parviennent du monde entier, c’est vrai qu’on peut avoir continuellement des raisons d’être triste. Mais à quoi sert cette tristesse ? Elle n’aidera personne. Il vaut mieux l’utiliser comme un stimulant pour trouver les moyens de se rendre utile.
Et pour trouver les moyens de se rendre utile, chacun devrait déjà commencer par se débarrasser de ses soucis personnels dans lesquels il s’enferme comme dans une prison. L’état naturel de l’être humain doit être la joie, une joie dans laquelle il est en réalité plus sérieux, plus profond que ceux qui portent continuellement sur leur visage la trace de leurs préoccupations les plus légitimes soient-elles. Car pour arriver à cette joie il faut avoir appris, compris, que loin des désordres et des tribulations de la terre, il existe en nous une région où règnent la lumière, l’amour et la liberté. Et c’est en restant en contact avec cette région qu’on sera utile aux autres."

"Jetzt wo zu jeder Tages- und Nachtzeit die Katastrophenmeldungen aus der ganzen Welt zu uns kommen, könnte man wirklich ständig Grund zur Traurigkeit haben. Aber wozu nützt diese Traurigkeit? Sie wird niemandem helfen. Es wäre besser, sie als Stimulus zu verwenden, um Mittel zu finden, sich nützlich zu machen.
Und um die Mittel zu finden, sich nützlich zu machen, sollte jeder schon damit beginnen, sich seiner persönlichen Sorgen zu entledigen, in denen er sich wie in einem Gefängnis einschließt. Der natürliche Zustand des Menschen sollte die Freude sein, eine Freude, in der er in Wirklichkeit ernsthafter und tiefgründiger ist als jene, die ständig die Spuren ihrer Sorgen auf ihren Gesichtern herumtragen, so rechtmäßig sie auch seien. Denn um zu dieser Freude zu gelangen, muss man gelernt und verstanden haben, dass es, weit entfernt von den Unordnungen und Wirren der Erde, in uns eine Region gibt, in der Licht, Liebe und Freiheit herrschen. Und gerade dadurch, dass man mit dieser Region in Kontakt bleibt, wird man den anderen nützlich sein."

Desgracias del mundo - en lugar de afligirse por ellas, esforzarse en que sean útiles

"Actualmente que a todas horas del día y de la noche llegan noticias catastróficas de todo el mundo, es verdad que podemos tener continuamente motivos para estar tristes. Pero, ¿de qué sirve esta tristeza? No ayudará a nadie. Es mejor utilizarla como un estimulante para hallar los medios que permitan convertirla en útil.
Y, para encontrar la manera de que sea útil, cada uno de nosotros debería comenzar a deshacerse de sus preocupaciones personales en las que se cierra como en una cárcel. El estado natural del ser humano debe ser de alegría, una alegría en la que es, en realidad, más serio y más profundo que aquéllos que muestran continuamente sobre su rostro la marca de sus preocupaciones, por muy legítimas que sean. Porque para llegar a esta alegría, es necesario haber aprendido y comprendido que, más allá de los desórdenes y de las tribulaciones de la tierra, existe en nosotros una región donde reina la luz, el amor y la libertad. Y es permaneciendo en contacto con esta región cuando seremos útiles a los demás. "

Infelicidades do mundo - mais do que afligir-se com elas, esforçar-se por ser útil

"Agora, que a todas as horas do dia e da noite chegam notícias catastróficas do mundo inteiro, é verdade que há continuamente razões para se estar triste. Mas para que serve essa tristeza? Ela não ajudará ninguém. Mais vale utilizá-la como um estimulante para encontrar os meios de se tornar útil.
E para encontrar os meios de se tornar útil cada um deverá começar por se desembaraçar das suas preocupações pessoais, nas quais ele se fecha como numa prisão. O estado natural do ser humano deve ser a alegria, uma alegria na qual ele é, na realidade, mais sério, mais profundo do que aqueles que têm continuamente no rosto a marca das suas preocupações, por mais legítimas que elas sejam, pois, para se chegar a esta alegria, é preciso ter aprendido, compreendido, que, longe das desordens e das atribulações da terra, existe em nós uma região onde reinam a luz, o amor e a liberdade. E é permanecendo em contacto com essa região que se será útil aos outros."

"В наше время, когда в любое время дня и ночи катастрофические новости приходят со всего мира, действительно есть основание для того, чтобы постоянно быть печальным. Но чему послужит эта печаль? Она не поможет никому. Лучше использовать ее как стимул, чтобы найти средства сделаться полезным.
И чтобы найти средства сделаться полезным, каждый должен начать с того, чтобы освободиться от своих личных беспокойств, в которых он заперся как в тюрьме. Естественным состоянием человека должна быть радость – радость, в которой он, на самом деле, более серьезен, более глубок, чем те, кто постоянно носят на своем лице печать озабоченности, самой обоснованной, по их мнению. Ибо чтобы достичь этой радости, надо узнать и понять, что вдали от беспорядков и горестей земных, внутри нас существует регион, где царствует свет, любовь и свобода. И только пребывая в контакте с этим регионом, можно стать полезным другим людям."

Necazurile lumii - decât să ne întristeze, mai bine să ne străduim să fim folositori

"Avem mereu motive acum să fim triști, când auzim în fiecare oră din zi și noapte întâmplându-se noi catastrofe în lumea întreagă. La ce ne folosește această tristețe? Ea nu va ajuta pe nimeni. Este mai bine să o utilizăm ca stimulent pentru a găsi niște mijloace de a fi folositori.
Pentru a găsi mijloacele de a fi folositori, fiecare ar trebui să înceapă prin a se descotorosi de grijile personale în care se închide ca într-o închisoare. Starea naturală a ființei umane trebuie să se afle în bucurie, o bucurie în care ea este în realitate mai serioasă, mai profundă decât cei care au întipărit mereu pe chip urma preocupărilor lor, oricât de legitime ar fi acestea. Pentru a atinge această bucurie, trebuie să fi învățat, înțeles că, departe de dezordinea și zbuciumul pământene, există în noi o regiune unde domnesc lumina, iubirea și libertatea. Rămânând în contact cu această regiune vom putea fi folositori altora."

Ongeluk van de wereld - in plaats van erover te treuren, proberen zich dienstbaar te maken

"Nu op ieder uur van de dag en de nacht catastrofaal nieuws uit heel de wereld komt, kun je wel voortdurend reden hebben om verdrietig te zijn. Maar waarom zouden we verdrietig zijn? Dat helpt niemand. We kunnen het beter als stimulans opvatten, om manieren te vinden waarop we ons dienstbaar kunnen maken.
En om middelen te vinden waarmee we ons dienstbaar kunnen maken, zou eenieder al moeten beginnen zich te ontdoen van zijn persoonlijke zorgen, waarin hij zich opsluit als in een gevangenis. De natuurlijke staat van de mens moet vreugde zijn, een vreugde die eigenlijk ernstiger, dieper is dan van hen die voortdurend de sporen van hun zorgen op hun gezicht dragen, hoe terecht die ook mogen zijn. Want vóór wij die vreugde bereiken, moeten we hebben geleerd, begrepen, dat ver van de wanorde en problemen van de aarde er een gebied in ons bestaat, waarin licht, liefde en vrijheid regeert. En door in contact te blijven met dat gebied zullen we dienstbaar zijn voor anderen."

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov