Land of the living - the sun / Terra dei viventi - il sole / Terre des vivants - le soleil

"We are told in one of the Psalms: ‘I walk before the Lord in the land of the living’. The land of the living is the sun. Yes, the sun, but an aspect of the sun we do not yet know. Everything we see on earth and in the sky represents only a minute part of reality – the trappings, the dross. The reality is the immensity of the invisible world. You will say, ‘What do you mean? The universe is already so vast: there’s the solar system and beyond that all those galaxies and nebulae…’

Yes, but that is nothing compared with all that we don’t see.
The sun is ‘the land of the living’, and one day we will be living there. But there is nothing to stop us projecting ourselves there right now. All enlightened consciousnesses already live on the sun. Once we start to live in the light, we live on the sun: our feet walk on earth, but our head visits the sun. And because we wish to dwell forever in the land of the living, we try every morning to draw closer to it. By going to contemplate the rising sun, we begin to move toward it."

"È scritto in un Salmo: «Camminerò dinanzi all’Eterno sulla terra dei viventi». La “terra dei viventi” è il sole. Sì, il sole, ma un aspetto del sole che ancora non conosciamo. Tutto ciò che vediamo sulla terra e nel cielo non rappresenta che un’infinitesima parte della realtà: involucri, scorie… La realtà è l’immensità del mondo invisibile. Direte: «Come? L’universo è già tanto vasto! Il sistema solare, e ancora al di là tutte le galassie, le nebulose…» Sì, ma non è nulla in confronto a ciò che non vediamo.
Il sole è “la terra dei viventi”. Un giorno abiteremo sulla terra dei viventi, ma nulla ci impedisce di proiettarci su di essa fin da ora. Tutte le coscienze illuminate vivono già nel sole. Non appena iniziamo a vivere nella luce, noi viviamo nel sole: i nostri piedi camminano sulla terra, ma la nostra testa visita il sole. Ed è appunto perché desideriamo un giorno andare ad abitare per sempre sulla terra dei viventi che ogni mattina cerchiamo di avvicinarci ad essa. Andando a contemplare il sole che sorge, iniziamo a dirigere lassù i nostri passi."

"Il est dit dans un Psaume : « Je marcherai devant l’Éternel sur la terre des vivants ». Cette terre des vivants, c’est le soleil. Oui, le soleil, mais un aspect du soleil que nous ne connaissons pas encore. Tout ce que nous voyons sur la terre et dans le ciel ne représente qu’une infime partie de la réalité : des enveloppes, des scories… La réalité, c’est l’immensité du monde invisible. Vous direz : « Comment ? L’univers est déjà tellement vaste : le système solaire et, au-delà, toutes ces galaxies, ces nébuleuses… » Oui, mais ce n’est rien à côté de tout ce que nous ne voyons pas.
Le soleil est « la terre des vivants », et sur cette terre des vivants nous habiterons un jour. Mais rien ne nous empêche de nous y projeter dès maintenant. Toutes les consciences éclairées vivent déjà dans le soleil. Dès que nous commençons à vivre dans la lumière, nous vivons dans le soleil : nos pieds marchent sur la terre, mais notre tête visite le soleil. Et c’est parce que nous souhaitons aller habiter pour toujours sur cette terre des vivants que nous cherchons chaque matin à nous rapprocher d’elle. En allant contempler le soleil qui se lève, nous commençons à y porter nos pas."

"Es heißt in einem Psalm: »Ich werde wandeln vor dem Herrn im Land der Lebendigen« (Ps 116,9). Diese Erde der Lebendigen ist die Sonne. Ja, die Sonne, aber ein Aspekt der Sonne, den wir noch nicht kennen. Alles, was wir auf der Erde und im Himmel sehen, stellt nur einen winzigen Teil der Realität dar, es sind Hüllen, Schalen… Die Realität ist die Unendlichkeit der unsichtbaren Welt. Ihr werdet sagen: »Wie bitte? Das Universum ist bereits so groß, mit dem Sonnensystem und außerhalb davon allen Galaxien und Nebeln…« Ja, aber verglichen mit all dem, was wir nicht sehen, ist dies gar nichts.
Die Sonne ist »Die Erde der Lebendigen«, und auf dieser Erde der Lebendigen werden wir eines Tages wohnen. Doch nichts hindert uns daran, uns ab sofort dorthin zu versetzen. Alle Wesen mit erleuchtetem Bewusstsein leben bereits in der Sonne. Sobald wir beginnen, im Licht zu leben, leben wir in der Sonne. Unsere Füße laufen auf der Erde, aber unser Kopf besucht die Sonne. Und weil wir uns wünschen, für immer auf dieser Erde der Lebendigen zu leben, versuchen wir jeden Morgen, uns ihr zu nähern. Dadurch, dass wir die aufgehende Sonne betrachten, beginnen wir, unsere Schritte zu ihr zu lenken. "

Tierra de los vivos - el sol

"Se dice en el Salmo: «Caminaré ante el Eterno en la tierra de los vivos». Esta tierra de los vivos es el sol. Sí, el sol, pero un aspecto del sol que todavía no conocemos. Todo lo que vemos en la tierra y en el cielo sólo representa una ínfima parte de la realidad: envolturas, escorias... La realidad es la inmensidad del mundo invisible. Diréis: «¿Cómo? El universo es inmenso: el sistema solar y, más allá, todas estas galaxias, estas nebulosas...» Sí, pero eso no es nada al lado de todo lo que no vemos.
El Sol es «la tierra de los vivos», y, en esta tierra de los vivos iremos a habitar un día nosotros. Pero nada nos impide proyectarnos a ella desde ahora. Todas las conciencias iluminadas viven ya en el sol. En cuanto empezamos a vivir en la luz, vivimos en el sol: nuestros pies caminan sobre la tierra, pero nuestra cabeza visita el sol. Y, como deseamos ir a vivir para siempre en esta tierra de los vivos, cada mañana tratamos de acercarnos a ella. Yendo a contemplar el sol cuando sale, empezamos a dirigir nuestros pasos hacia ella."

Terra dos vivos - o sol

"Está escrito no Salmo: «Caminharei perante o Eterno na terra dos vivos.» Esta terra dos vivos é o sol. Sim, o sol, mas um aspeto do sol que ainda não conhecemos. Tudo o que nós vemos na terra e no céu representa apenas uma ínfima parte da realidade: envelopes, escórias... A realidade é a imensidão do mundo invisível. Vós direis: «Como? O universo já é tão vasto: o sistema solar e, para além dele, todas essas galáxias, todas essas nebulosas...» Sim, mas isso não é nada comparado com o que não vemos.
O sol é «a terra dos vivos» e nós habitaremos um dia nessa terra dos vivos. Mas nada nos impede de nos projetarmos nela desde já. Todas as consciências iluminadas vivem já no sol. Assim que começamos a viver na luz, nós vivemos no sol: os nossos pés caminham na terra, mas a nossa cabeça visita o sol. E é porque desejamos ir habitar para sempre nessa terra dos vivos que procuramos aproximar-nos dela todas as manhãs. Ao ir contemplar o sol nascente, nós começamos a caminhar nela."

"В Псалме сказано: «Буду ходить перед Господом по земле живых». Эта земля живых – солнце. Да, солнце, но тот его аспект, которого мы еще не знаем. Все, что мы видим на земле и в небе, представляет собой только малую часть реальности: обертки, скорлупы… Реальность – это безграничность невидимого мира. Вы скажете: «Как? Вселенная уже и так огромна: солнечная система, и за ней все эти галактики, эти туманности…». Да, но это ничто рядом со всем тем, что мы не видим.
Солнце является «землей живых», и на этой земле живых мы будем однажды жить. Но ничто не мешает нам отправиться туда уже сегодня. Все просветленные сознания уже живут в солнце. Как только мы начинаем жить в свете, мы живем в солнце: наши ноги ходят по земле, но наша голова ходит на солнце. И именно потому, что мы хотим остаться навсегда жить на этой земле живых, каждое утро мы стремимся приблизиться к ней. Идя созерцать восходящее солнце, мы начинаем прокладывать к нему свою дорогу. "

Pământul celor vii - soarele

"Se spune într-un Psalm: „Voi umbla înaintea Domnului, pe pământul celor vii”. Acest pământ al celor vii este soarele. Da, soarele, dar un aspect al soarelui pe care nu îl cunoaștem încă. Tot ceea ce vedem pe pământ și în cer nu reprezintă decât o infimă parte a realității: niște învelișuri, niște scoarțe… Realitatea este imensitatea lumii invizibile. Veți spune: „Cum ? Universul este deja atât de vast: sistemul solar și, dincolo de el, toate galaxiile, nebuloasele…” Da, dar nu înseamnă nimic în raport cu ceea ce nu vedem.
Soarele este „pământul celor vii”, iar pe acest pământ al celor vii vom locui într-o zi. Nimic nu ne împiedică însă să ne proiectăm acolo de acum. Toate conștiințele luminate trăiesc deja în soare. Deîndată ce începem să trăim în lumină, trăim în soare: picioarele noastre pășesc pe pământ, dar mintea noastră vizitează soarele. Dorindu-ne să locuim pe vecie pe acest pământ al celor vii, noi căutăm în fiecare dimineață să ni-l apropiem. Contemplând soarele care răsare, începem să ne îndreptăm pașii spre el. "

Aarde der levenden - de zon

"In één van de Psalmen wordt gezegd: ‘Ik wandel vóór de Eeuwige in het land van de levenden’ Deze aarde der levenden is de zon. Ja, de zon, maar een aspect van de zon dat wij nog niet kennen. Alles wat wij op aarde en aan de hemel zien is nog maar een miniem deeltje van de werkelijkheid: omhulsels en sintels… De werkelijkheid, dat is de onmetelijkheid van de onzichtbare wereld. Je zult zeggen: ‘Hoezo? Het universum is al zo uitgestrekt: het zonnestelsel en daar voorbij alle Melkwegstelsels, die planetaire nevelen”. Inderdaad, maar dat is nog niets vergeleken met alles wat wij niet zien.
De zon is ‘het land der levenden’, en in dit land zullen wij ooit leven. Niets verhindert ons echter om ons vanaf dit moment al daarheen te projecteren. Alle wezens met een verlicht bewustzijn leven reeds in de zon. Zodra wij beginnen in het licht te leven, leven wij in de zon: onze voeten wandelen op de aarde, maar ons hoofd bezoekt de zon. En omdat wij hopen voor altijd in dat land der levenden te gaan wonen, proberen wij er iedere ochtend dichterbij te komen. Door naar de zonsopgang te gaan kijken beginnen wij daarheen op weg te gaan...."

http://www.prosveta.com/omraam-mikhael-aivanhov.phtml